رهنمودهاى اسلام در اين زمينه ، فوق العاده مهم و ارزشمندند و با در نظر گرفتن عصر صدور آنها ، معجزه علمىِ پيشوايان دين ، محسوب مى شوند . در اين باره ، توجّه به دو نكته ، داراى اهمّيت است :
1 . رهنمودهاى اسلام درباره خوردن ، تنها سلامت جسم را تضمين نمى كنند ؛ بلكه تضمين كننده سلامتِ هم جسم و هم جان انسان هستند .
2 . از آن جا كه عقل و علم ، بر همه رازهاى آفرينش احاطه ندارند ، چه بسا حكمت برخى از رهنمودهاى اسلام براى دانش امروز ، مجهول باشد ؛ ولى بى ترديد ، اين ، به معناى بى دليل بودن آن رهنمودها نيست ، چنان كه فلسفه شمارى از احكام اسلام ، در گذشته مجهول بود و امروزه علم به راز آنها پى برده است .
و اينك ، اشاره اى كوتاه به آن رهنمودها :

يك . مهم ترين رهنمود

نخستين و مهم ترين رهنمود اسلام درباره موادّ غذايىِ مورد مصرف ، اين است كه «حلال» باشند ، بدين معنا كه :
اوّلاً : آنچه انسان مصرف مى كند ، بايد از راه مشروع ، تهيّه شده باشد . غذايى كه از راه نامشروع و تجاوز به حقوق ديگران تهيّه گردد ، هر چند ممكن است براى سلامت جسم ، ضرر نداشته باشد ؛ امّا بى ترديد براى سلامت روان ، زيانبار است .
ثانيا : غذاى انسان بايد از «طيّبات (آنچه پاك است)» تهيّه شده باشد . بر اساس اين رهنمود ، انسان نبايد غذاهايى را كه طبع توده مردم ، از آن نفرت دارد ، يا اسلام ، خوردن آن را ممنوع دانسته (مانند : گوشت مردار يا گوشت حيوانات حرام گوشت) مصرف كند ، هر چند كه تجاوز به حقوق ديگران نباشد .
ثالثا : غذا براى كسى كه مصرف كننده است ، نبايد زيانبار باشد . توضيح ، اين كه : ممكن است غذايى ، براى يك نفر مفيد باشد ؛ امّا براى ديگرى ، به دليل