مى كند ، به نيروى تقوا (پرهيزگارى) و ورع (خويشتن دارى) ضربه مى زند ، حجاب تيزهوشى است ، و دل را سخت و تاريك مى سازد .
شخص پُرخور ، خواب هاى آشفته مى بيند و هنگام عبادت ، احساس كسالت مى نمايد . از اين رو ، عبادتش اندك است و از بساط قُرب حضرت حق ، دور .
و سرانجام ، سيرى در دنيا ، موجب گرسنگى در آخرت خواهد شد .

پنج . مقدار خوراك مفيد

براى پيشگيرى از زيان هاى پُرخورى و بهره گيرى از منافع كم خورى ، پيشوايان اسلام توصيه كرده اند كه انسان ، پيش از آن هنگام كه اشتها دارد ، چيزى نخورد و قبل از آن كه اشتهايش كاملاً از بين رفته ، از خوردن ، دست بكشد : «كُلْ وَأَنْتَ تَشْتَهى ، وَأَمْسِكْ وَأَنْتَ تَشْتَهى» .

شش . برترين خوراكى و بهترين سفره

از منظر روايات اسلامى ، برترينِ غذاها ، غذايى است كه داراى چند ويژگى باشد :
اوّل ، آن كه : از دست رنج خودِ فرد ، تهيّه شده باشد ؛
دوم ، آن كه : خانواده او آن را دوست داشته باشند ؛
سوم ، اين كه : بوى آن ، موجب آزار ديگران نباشد .
بهترينِ سفره ها نيز پاكيزه ترين ، حلال ترين و ساده ترينِ آنهاست ؛ سفره اى كه انواع غذاهاى رنگارنگ و گران قيمت ـ كه اهل بيت عليهم السلام از مصرف آنها به خدا پناه مى بردند ـ بر آن چيده نشده باشد .

هفت . آداب سُفره

آدابى كه پيشوايان اسلام براى حضور بر سر سفره غذا توصيه كرده اند ، عبارت اند از : بودن سبزيجات در سفره ، شستن دست ها و خشك نكردن آنها با حوله ، درآوردن كفش ها ، نشستن بر سر سفره با فروتنى ، گرامى داشتنِ نان ، سهيم