ط . طولانى كردن نشستن بر سر سفره .
ى . گرامى داشتن نان و نگذاشتن آن زير ظرف غذا .
ك . استفاده كردن از آنچه از سفره مى ريزد . اين ، براى وقتى است كه غذا در منزل ميل مى شود ، آن هم در صورتى كه آلوده نشده باشد ؛ ولى اگر كسى در صحرا غذا ميل نمود ، بهتر است كه آنچه را از سفره مى ريزد ، براى حيوانات بگذارد .
ل . دست كشيدن از خوردن غذا ، پيش از سير شدنِ كامل و در حالى كه قدرى از اشتها باقى است .
بخش دوم . امورى كه هنگام غذا خوردن ، ترك آنها شايسته است ، و آنها عبارت اند از :
الف . زياده روى در كيفيّت و كميّت خوراك .
ب . نكوهش غذايى كه نسبت به آن بى ميل است .
ج . دميدن در غذا .
د . خوردن با دست چپ .
ه . خوردن با يك انگشت يا دو انگشت .
و . بلند آروغ زدن .
ز . پاك كردن زياد استخوان ها .
ح . آب خوردن در ميان غذا .
ط . آب خوردن ، پس از خوردن گوشت .
ى . خوردن ، در حال سيرى .
بخش سوم . حالاتى كه غذا خوردن در آنها نكوهيده است .
در اسلام ، به طور كلّى ، ميل كردن غذا در حالات غير بهداشتى ، يا به شيوه غير اخلاقى (مانند : غذا خوردن به شيوه متكبّران) و يا به گونه اى كه عرف جامعه