تفسيرى على بن ابراهيم داخل كرده است . او زيدىمذهب و بنيانگذار فرقه «جاروديه» شمرده شده است .۱
وضعيت حديثى و رجالى
از ابو الجارود بيش از صد حديث در كتب اربعه نقل شده است .2 محدّثان مشهورى همچون: حسن بن محبوب ، عبد اللَّه بن سنان ، ابان بن عثمان ، عبد اللَّه بن مغيره و محمّد بن سنان از او نقل روايت كردهاند .3
شيخ مفيد رحمه اللَّه او و چند نفر ديگر از راويان احاديث عدد امامان و رؤيت ماه رمضان را اين گونه ستوده است :
من الأعلام الرؤساء المأخوذ عنهم الحلال و الحرام و الفتيا و الأحكام الذين لايطعن عليهم و لا طريق إلى ذمّ واحد منهم .4از بزرگانىاند كه حلال و حرام و فتوا و حكم از آنها اخذ مىشود و ايراد و اشكال به آنها نمىتوان وارد ساخت.
ابن غضائرى - كه به تضعيف راويانْ شهره است - درباره او به ملايمت سخن گفته و او را مدح كرده است :
زياد هو صاحب المقام ، حديثه فى حديث أصحابنا أكثر منه فى الزيدية و أصحابنا يكرهون ما رواه محمّد بن سنان عنه و يعتمدون ما رواه محمّد بن بكر الأرحبى . 5او در حديث شيعه، داراى جايگاه مناسبى است. روايات او در ميان شيعه اماميه، بيش از زيديه است . عالمان ما تنها احاديث محمد بن سنان از او را ناپسند
1.الفهرست : ص ۱۳۱ ش ۳۰۳ .
2.معجم رجال الحديث : ج ۲۱ ص ۷۷ و ج ۷ ص ۳۲۳ .
3.معجم رجال الحديث : ج ۲۱ ص ۷۷ .
4.الرسالة العددية : ص ۲۶ . مرحوم شيخ مفيد در صدد بيان احاديث رؤيت در ماه رمضان است . او پس از اين توصيف، برخى از روايات را نقل مىكند كه روايت محمّد بن سنان از ابو الجارود، يكى از آنهاست .
5.رجال ابن غضائرى : ص ۶۱ح ۵۱ .
