امام علی علیه السلام
إِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَقُولُ : مَطْلُ الْمُسْلِمِ الْمُوسِرِ ظُلْمٌ لِلْمُسْلِمِ ، وَمَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ عَقَارٌ وَلَا دَارٌ وَلَا مَالٌ ، فَلَا سَبِيلَ عَلَيْهِ ،
من شنيدم كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله مىفرمايد: تأخير در پرداخت بدهى از سوى مسلمان توانگر، ستم به مسلمان [طلبكار] است، و كسى كه مزرعه و خانه و مال ندارد، تسلّطى بر او نيست .
التهذيب ج 6 ص 225
چرا اولياى الهى بر ضدّ افرادى هر چند مجرم ، دعا كرده اند ؟ آيا بهتر نبود كه براى هدايت و سعادت آنها دعا مى كردند ؟ آيا مجازات الهى براى آنها كافى نبود كه اولياى خدا مى خواهند با نفرين ، كيفر آنها را سنگين تر نمايند؟
