ابو عمر مى گويد: معاويه هنگامى كه حسن عليه السلام زنده بود ، براى بيعت يزيد ، اشاره و تعريضى كرد ؛ امّا اين مقصود را فقط پس از درگذشت حسن عليه السلام ، آشكار كرد و تصميم آن كار را گرفت . ^۱
ابن كثير مى نويسد: در سال 56 هجرى ، معاويه ، مردم را دعوت كرد كه با پسرش يزيد ، بيعت نمايند تا پس از وى ، حاكم باشد . او تصميم اين كار را پيش تر و در زمان زنده بودنِ مغيرة بن شعبه ^۲ گرفته بود .
ابن جرير [طبرى] ، از طريق شَعْبى ، چنين روايت مى كند: مغيره پيش معاويه آمده بود و از استاندارى كوفه ، استعفا كرده بود . معاويه هم به خاطر پيرى و ناتوانى اش ، استعفاى او را پذيرفت و تصميم گرفت كه سعيد بن عاص را به جاى وى بگمارد . چون مغيره از تصميم معاويه خبردار شد ، گويى پشيمان شده باشد ، نزد يزيد بن معاويه رفته ، به او توصيه كرد كه از پدرش بخواهد او را ولى عهد سازد . يزيد نيز از پدرش تقاضاى ولى عهدى كرد .
پدرش پرسيد: چه كسى اين را به تو توصيه كرد؟
گفت: مغيره .
معاويه پيشنهاد مغيره را پسنديد و او را دو باره به استاندارى كوفه گماشت و دستور داد كه در اين راه (تثبيت ولى عهدى يزيد) بكوشد . پس مغيره براى زمينه سازى ولى عهدى يزيد ، به كوشش پرداخت .
معاويه در اين باره ، كتبا با زياد ، مشورت كرد و زياد كه مى دانست يزيد ، سرگرم بازى است و دل به بازى و شكار بسته ، با ولى عهدى او مخالفت نمود و عبيد بن كعب ن