پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
مَن جُرِحَ في سَبيلِ اللّهِ جاءَ يَومَ القِيامَةِ ريحُهُ كَرِيحِ المِسكِ . . . عَلَيهِ طابَعُ الشُّهَداءِ ؛
هر كس در راه خداوند مجروح شود ، در حالى وارد قيامت مى شود كه بويش چون بوى مشك است . . . و نشان شهيدان را دارد .
ميزان الحكمه ، ح 9814 .
ـ حكمت موجود در قراردادن زندانى به نام «بيمارى» در نظام هستى چيست؟ ـ آيا بهتر نيست كه خداوند ، انسان را به گونه اى بيافريند كه در طول زندگى به بلاى بيمارى گرفتار نشود؟ ـ اصولاً چرا انسان ، بيمار مى شود؟ آيا مى توان كارى كرد كه انسان ، هيچ گاه به زندان بيمارى گرفتار نيايد؟
