محمود شاهرخى زاده سال ۱۳۰۶ش، در بم از توابع استان كرمان، متخلّص به «جذبه» از چهره هاى ماندگار عرصه شعر در دومين همايش چهره هاى ماندگار سال ۱۳۸۱است. بسيارى از شعرهاى خود را با موضوعات عرفانى، انقلابى و دفاع مقدس سروده است. وى در سال ۱۳۸۸ش در ۸۲ سالگى در تهران درگذشت. بخشى از آثار محمود شاهرخى عبارت اند از: در غبار كاروان، مجموعه شعر .
شعر او در مدح امام مهدی(ع):
شكفت غنچه و بنشست گل به بار، بيا دميد لاله و سُورى ز هر كنار ، بيا
بهار آمد و نشكفت باغ خاطر ما تو اى روان سحر ، روح نوبهار ، بيا
مگر چه مايه بود صبر ، عاشقان تو را؟ ز حد گذشت دگر رنج انتظار ، بيا
ز هر كرانه شقايق دميده از دل خاك پى تسلّىِ دل هاى داغدار ، بيا
ز عاشقان بلا كش، نظر دريغ مدار فروغ ديده نرگس! به لاله زار ، بيا
ز منجنيق فلك، سنگ فتنه مى بارد مباد آنكه فرو ريزد اين حصار ، بيا
يكى به مجمع رندان پاكباز نگر دمى به حلقه مردان طُرفه كار ، بيا
به سوى غاشيه داران، امير عشق، ببين به كوى نادره كاران روزگار ، بيا
چه نقش ها كه نبشتند بر صحيفه دهر ز خونشان شده روى شفق نگار ، بيا
طلايه دار تو اَند اين مبشّران ظهور به پاس خاطر اين قوم حق گزار ، بيا
در اين كوير كه سوزان بود روان سراب تو اى سحاب كرم، ابر فيض بار! بيا
زدست بُرد مرا شور عشق و «جذبه» شوق قرار خاطر محزون بى قرار ، بيا.[۱]
[۱]خوشههاى طلائى: ص ۴۶ .
