بارى، بر اساس تجربه اهل معرفت، در مجموع ، چهار كار براى تحصيل حضور قلب در نماز مى‏تواند كارساز باشد :
1. تداوم خواندن نمازهاى پنجگانه در اوّل وقت‏
آية اللَّه بهجت قدّس سرّه از استاد الهى خود، آية اللَّه آقا سيّد على قاضى ، نقل كردند:
هر كس نمازهاى واجب يوميه را اوّل وقت بخواند، به همه مقامات معنوى خواهد رسيد و اگر نرسيد ، مرا لعنت كند.
ايشان، در تبيين فرمايش آية اللَّه قاضى، فرمودند:
نگفت «خوب بخواند» . معلوم مى‏شود نماز اوّل وقت خواندن، حضور قلب‏آور هم هست.
اين سخن، اشاره به اين است كه تجربه آية اللَّه بهجت و استاد بزرگوارش اين است كه «مقيّد بودن به نماز اوّل وقت»، زمينه‏ساز حضور قلب و دستيابى به صفت خشوع است.
2. لحظات توجّه را عمداً از دست ندادن‏
از حضرت آية اللَّه بهجت رحمة اللَّه عليه پرسيدم: راه رسيدن نمازگزار به حضور قلب در نماز چيست؟
ايشان فرمودند:
دو كار، در كنار هم:
۱. به وسوسه‏هاى شيطانى كه غير اختيارى پيش مى‏آيد ، كارى نداشته باشد.
۲. هر وقت در نماز ، توجّه [قلبى به خدا] پيدا كرد ، ولو يك لحظه، عمداً و اختياراً آن توجّه را از دست ندهد و اختياراً به غير خدا توجّه نكند.
و در توضيح اين مطلب فرمودند:
شيطان مى‏خواهد اختياراً انسان را متوجّه غير خدا كند. وقتى ديد كه در حال اختيار، به غير خدا توجّه نمى‏كند، او را رها مى‏كند.