تحليلى در باره متفرّدات منابع متأخّر
مطالعه تفصيلىِ گزارش هاى مربوط به واقعه عاشورا ، كه در اين دانش نامه آمده اند ، اين پرسش را براى پژوهشگر پديد مى آورد كه : چرا شمارى از مطالب مشهورى كه در منابع متأخّر آمده اند و بسيارى از مرثيه سرايان در تبيين واقعه عاشورا مطرح مى كنند ، در اين دانش نامه نيست ، در صورتى كه انتخاب نام «دانش نامه» براى اين مجموعه ، ايجاب مى كرد كه جامع همه گزارش هاى واقعه عاشورا باشد ؟ آيا دست اندركاران تهيّه و تدوين دانش نامه امام حسين عليه السلام ، اين گزارش ها را نديده اند؟ يا مُتفرّدات ۱ منابع متأخّر ، معتبر نيستند و اصولاً گزارش هايى بى اساس اند؟ و يا دليل ديگرى در اين باره وجود دارد؟
دلايل بهره نبردن از منابع متأخّر
در مقدّمه اين دانش نامه ، در بحث از منابع واقعه عاشورا ، و نيز در تبيين آسيب شناسى مرثيه سرايى امام حسين عليه السلام ، ۲ نكاتى در اين باره بيان شد ؛ ولى با توجّه به اهمّيت موضوع و براى روشن تر شدن پاسخ پرسش هاى ياد شده ، در اين جا نيز به دلايل عدم استفاده از منابع متأخّر و نيامدن شمارى از گزارش هاى مشهور واقعه عاشورا در اين دانش نامه ، مى پردازيم :
1.مُتفرّد : روايتى كه داراى منبع واحد است .
2.ر . ك : ج ۱ ص ۷ (پيشگفتار) و ج ۹ ص ۳۳۳ (بخش يازدهم / درآمد) .
