پژوهشى در باره گردآورىِ قرآن - صفحه 27

مسئله چهارم : چگونگى توحيد مصاحف‏

در خلافت عثمان (سال 25ق) ۱ از مناطق گوناگون خبر مى‏رسيد كه تازه‏مسلمانانِ غير عرب ، قرآن را با قرائت‏هاى مختلف مى‏خوانند . ۲ از جمله حذيفة بن يمان (از اصحاب سرّ رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و ياران امير مؤمنان عليه السلام) ۳و سعيد بن عاص كه از جنگ ارمنستان باز مى‏گشتند ، خود ديدند كه مردم هر شهرى قرآن را با قرائتى مى‏خوانند و قرائت خود را از ديگر قرائت‏ها برتر مى‏دانند . از اين رو ، از عثمان خواستند براى جلوگيرى از اختلاف ، چاره‏اى بينديشد. ۴ منشأ اين قرائت‏ها ، مصحف‏هايى بودند كه برخى صحابه جمع‏آورى كرده بودند و با توجه به اعتبار و جايگاه اجتماعىِ گردآورندگان آنها ، در ميان مسلمانان جايگاهى ويژه پيدا كرده بودند . ۵ از اين رو عثمان پس‏از مشورت با صحابه برجسته، چاره كار را در اين ديد كه مصحف واحدى تهيه و نسخه‏بردارى كند و در اختيار مسلمانان قرار دهد و فرمان داد قرآنى را كه به دستور ابو بكر نوشته شده بود ، از حفصه دختر عمر به امانت گرفتند. ابتدا گروهى مركّب از : زيد بن ثابت، عبداللَّه بن زبير، سعيد بن عاص و عبد الرحمن بن‏حارث بن‏هشام را مأمور كرد تا نسخه‏هاى قرآن را بنويسند. عثمان دستور داد كه هرگاه اين گروه ، اختلافى پيدا كردند، مورد اختلاف را به زبان قريش بنويسند. سپس با توجه به برخى اعتراضات ، هفت نفر ديگر را به آنها افزود و رياست آنها را به ابىّ بن كعب سپرد.برخى گزارش‏ها نشان مى‏دهند كه اين انجمن، مصحف ابوبكر را اساس كار خود قرار داد؛ امّا از بررسى مصحف‏اُبَى و مقابله آنها با نوشته‏هاى

1.المرشد الوجيز، ص‏۵۸؛ مباحث فى علوم القرآن: ص‏۸۳؛ تاريخ قرآن، راميار: ص‏۴۳۵.

2.ر.ك : فتح البارى: ج‏۹ ص‏۱۴؛ مناهل العرفان: ج‏۱ ص‏۱۸۴- ۱۸۵ ؛ تاريخ قرآن، معرفت: ص ۹۶-۹۹ .

3.اختيار معرفة الرجال: ج‏۱ ص‏۱۵۹.

4.المقنع: ص‏۶؛ الإتقان فى علوم القرآن:ج‏۱ ص‏۱۵۹.

5.المحرر الوجيز: ج‏۱ ص‏۴۹.

صفحه از 30