جمعى مانند ابن مسعود و اُبَىّ بن كعب و ديگران ، آن را چندين بار بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله خوانده‏اند. ^۱
2. روايات فراوانى وجود دارد كه اصحاب پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله قرآن را ختم مى‏كردند، يا اين كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ، آنان را به ختم قرآن تشويق مى‏كرد . بنا بر اين ، قرآن در زمان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله آغاز و پايانى داشته است. ^۲
3. بنا به روايتى كه نزد اهل سنّت ، «صحيح» شمرده شده ، ^۳ زيد بن ثابت مى‏گويد كه نزد پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بوديم و قرآن را از برگه‏ها جمع مى‏كرديم. ^۴ پس معناى تأليف قرآن، مرتّب كردن آيات و سوره‏هاى آن با نظارت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله است ، نه نگارش محض. ^۵
4. در روايات ، نام عده‏اى (چهار يا شش نفر يا بيشتر) ^۶ از صحابه آمده است كه قرآن را در زمان رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله جمع كرده‏اند ^۷ و اين كار زير نظر آن حضرت بوده است. ^۸حمل «جمع» در اين روايات بر «حفظ» - آن‏گونه كه بعضى پنداشته‏اند - ^۹ بى‏دليل به نظر مى‏رسد، ^۱۰ ضمن آن كه حافظان قرآن در عصر رسالت ، به مراتب ، بيش از اين عدّه بوده‏اند. ^۱۱