ابو حسين هاشمى ، معروف به زيد شهيد، فرزند امام سجاد عليه السلام در حدود سال ۷۵ يا۸۰ ق به دنيا آمده است . در مورد وى آمده است: «او فقيه ، قارى قرآن ، اهل مناظره و سخنران بود و زبانى گويا داشت و حاضر جواب بود . در تجليل او روايتهاى زيادى از ائمه عليهم السلام رسيده است» .
مردى با جلالت قدر و با ورع و تقوا بود. پيوسته بنى اميه از قيام وى خائف بودند و در سال ۱۲۲ ق در جنگ با امير كوفه به شهادت رسيد و سر او را براى هشام به شام فرستادند. ۶۶ روايت از او نقل شده است . وى صاحب تأليفاتى است؛ از جمله : كتاب التفسير الغريب و كتاب المجموع فى الحديث و كتاب المجموع فى الفقه و كتاب الحقوق و... .
شعر او در مورد امام مهدی(ع):
نَحنُ ساداتُ قُرَيشٍ وقِوامُ الحَقِّ فينا
نَحنُ أنوارُ الّتي مِن قَبِل كَونِ الخَلقِ كُنّا
نَحنُ مِنّا المُصطَفى ال -مُختارُ والمَهديُّ مِنّا
فَبِنا قَد عُرِفَ اللَّهُ وبِالحَقِّ أقمنا
سَوفَ يصلي[۱]سَعيراً مَن تَوَلّى اليَومَ عَنّا
ما سروران قريشيم و پايدارى حق در وجود ماست.
ما نورهايى هستيم كه پيش از آفرينش بودهايم.
ماييم كه مصطفاى برگزيده از ماست و مهدى از ماست و حق را ما به پا داشتيم.
خداوند با ما شناخته شد و حق را ما به پا داشتيم.
به همين زودى در آتش شعلهور قرار خواهد گرفت هر كسى كه از ما روى گرداند.[۲]
[۱]هو الصحيح وفي المصدر «نصلى» وفي بحارالأنوار «يصلاه» بدل «يصلى» .
[۲]كفاية الأثر: ص ۲۹۶، بحار الأنوار: ج ۴۶ ص ۲۰۲ .
