امام علی علیه السلام
نِعمَ صارِفُ الشَّهَواتِ غَضُّ الأبصارِ .
فروهشتن چشمها چه نيكو بازدارندهاى است از خواهشهاى نفسانى.
غرر الحكم : ح9924.
شاعر (م 1195 ق)
آه از حَسنين كز جهان ، شيون و شين سر زد ز غمِ آن دو امام كونين
اى واى از آن زمان كه خورد آب، حسن! فرياد از آن دم كه نخورد آب، حسين![۱]
[۱]ديوان لطفعلى بيك آذر بيگدلى: ص ۳۹۰.
