حبيب چايچيان، متخلّص به «حِسان»، شاعر و مدّاح اهل بيت، متولّد سال ۱۳۰۲ ش در تبريز است. از جمله آثار به چاپ رسيده وى گلهاى پرپر و اى اشكها بريزيد و ديوان اشعار وى است .
شعر او در مدح امام مهدی(ع):
عكس تو را به صفحه پندار مى كشم عمرى بوَد كه حسرت ديدار مى كشم
بر صفحه سياه خيالم جمال توست يا ماه را به لوح شب تار مى كشم
تا نقش بارگاه تو افتد به ديده ام گردن به حسرتْ از پس ديوار مى كشم
با هر نَفَس كه مى گذرد در فراق تو آه از خلال سينه تبدار مى كشم
جويم اگر به رهگذرى ، خاك پاى تو چون سرمه اى به ديده خون بار مى كشم
لذّت برم به راه تو اى گل ز نيش ها نوش است اگر كه منّت صد خار مى كشم
صحبت بدون ياد تو لذّت نمى دهد زين روى ، پا ز مجلس اغيار مى كشم
يك بار اگر نگاه محبّت به من كنى فرياد شوق از دل ، صد بار مى كشم
بودم پى گناه و تو چون سايه بر سرم عمرى بود خجالت اين كار مى كشم
جاى گنه به دوش دلم كى بود «حسان» تا بار حسرت و غم دلدار مى كشم.[۱]
[۱]يار غايب از نظر: ص ۷۳.
