۶۲۴.الكافى ـ درباره مَسمَعى ـ :وى شنيد كه امام صادق عليه السلام هر گاه ماه رمضان وارد مى شد ، به فرزندانش چنين سفارش مى كرد:
«خود را به تلاش افكنيد ، كه در اين ماه ، روزى ها تقسيم مى شوند و اَجَل ها نوشته مى شوند ، و در اين ماه ، ميهمانان خدا كه به زيارت خانه اش مى روند ، نوشته (معيّن) مى شوند و در آن ، شبى است كه عمل در آن بهتر از عمل در هزار ماه است».

۶۲۵.امام صادق عليه السلام:در شبى كه در آن هر كار حكمت آميزى فيصله داده مى شود ، هر چه در طول سال تا شب قدر آينده خواهد شد (از: خير و شر ، يا روزى و هر كارى ، يا مرگ و زندگى) ، فرو فرستاده مى شود. در آن شب ، كاروانيان مكّه ، نوشته مى شوند. پس از حاجيانِ آن سال ، هر كه نوشته (تعيين) شده باشد ، نمى تواند به مكّه نرود ، هر چند تهى دست و بيمار باشد و هر كه حجّ او مقدّر نباشد ، نمى تواند حج بگزارد ، هر چند ثروتمند و تن درست باشد.

۶۲۶.تفسير العيّاشى ـ به نقل از اسحاق بن عمّار ـ :امام صادق عليه السلامفرمود : «در نوزدهم ماه رمضان ، دو مجموعه به هم مى رسند».
گفتم: معناى اين كه دو مجموعه به هم مى رسند ، چيست؟
فرمود: «هر آنچه را خداوند بخواهد كه جلو يا عقب بيندازد و اراده كند و حتمى سازد ، در آن شب ، گِرد مى آيند».

۶۲۷.امام صادق عليه السلام:چون شب نوزدهم ماه رمضان شود ، پرونده حاجيان فرود مى آيد و اَجَل ها و روزى ها ثبت مى شوند و خداوند بر آفريدگانش اِشراف يافته ، هر مؤمنى را مى آمرزد ، جز شرابخوار و كسى را كه با خويشاوند مؤمن خود ، قطع رابطه كرده باشد.