۶۲۸.علل الشرائع ـ به نقل از على بن سالم ـ :امام صادق عليه السلام فرمود: «كسى كه در آن شب ـ كه هر كار حكمت آميزى در آن ، فيصله داده مى شود ـ حج برايش نوشته نشود ، آن سال به حج نمى رود ، و آن شب ، شب بيست و سوم ماه رمضان است؛ چرا كه در آن شب ، گروه حاجيان نوشته (معيّن) مى شود ، و در آن شب ، روزى ها و اَجَل ها و آنچه از آن سال تا سال بعد رخ خواهد داد ، نوشته مى شود».
گفتم: پس هر كه در شب قدر برايش حج نوشته نشود، نمى تواند حج بگزارد؟
فرمود: «نه».
گفتم: اين ، چگونه خواهد بود؟!
فرمود: «من كارى به كشمكش شما ندارم. كار ، چنين است!».

۶۲۹.عيون أخبار الرضا عليه السلام ـ به نقل از حسن بن محمّد نوفلى ـ :سليمان مَروَزى به امام رضا عليه السلام عرض كرد: آيا به من خبر نمى دهى كه [ سوره ] « إنّا أنزلناه فى ليلة القدر» درباره چه نازل شده است؟
فرمود: «اى سليمان! در شب قدر ، خداوندْ آنچه را از اين سال تا سال آينده (از: زندگى و مرگ ، خير و شر و يا روزى) خواهد شد ، مقدّر مى كند. پس ، آنچه را خدا در آن شب مقدّر مى كند ، از امور قطعى است».
سليمان گفت: فدايت شوم! اينك فهميدم. بيشتر بگوييد.
فرمود: «اى سليمان! برخى از امور نزد خدا موقوف است [تقدير قطعى ندارد] . آنچه را بخواهد ، مقدّم مى دارد و آنچه را بخواهد ، عقب مى اندازد و آنچه را بخواهد ، [و آنچه را مقدر شده] محو مى كند».

۶۳۰.امام رضا عليه السلام:ماه رمضان... در آن ، شب قدر است كه از هزار ماه ، بهتر است. در آن شب ، هر كار حكمت آميزى فيصله داده مى شود و آن ، آغاز سال است و هر خير و شر ، يا زيان و سود ، يا روزى و يا اَجَلى كه در آن سال خواهد بود، در آن شب ، مقدّر مى شود. از اين رو ، «شب قدر» ناميده شده است.