حديث

۶۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:ماه رمضان ، سَرور ماه هاست و شب قدر ، سَرور شب ها.

۶۱۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:خداوند از ميان روزها جمعه ها را ، از ميان ماه ها ماه رمضان را ، و از ميان شب ها شب قدر را برگزيد.

۶۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:موسى گفت: خدايا! نزديكى به تو را مى خواهم.
فرمود: «نزديكى به من ، براى كسى است كه شب قدر را بيدار مى ماند».
گفت: خدايا! رحمت تو را مى خواهم.
فرمود: «رحمت من ، براى كسى است كه در شب قدر بر بينوايان ترحّم كند».
گفت: خدايا! عبور از صراط را مى خواهم.
فرمود: «آن ، براى كسى است كه در شب قدر ، صدقه اى بدهد».
گفت: خدايا! درختان و ميوه هاى بهشتى مى خواهم.
فرمود: «آن ، براى كسى است كه در شب قدر ، تسبيح گويد».
گفت: خدايا! رهايى از آتش را مى خواهم.
فرمود: «آن ، براى كسى است كه در شب قدر ، آمرزش بخواهد و استغفار كند».
گفت: خدايا! خرسندى تو را مى خواهم.
فرمود: «خرسندى من ، براى كسى است كه در شب قدر ، دو ركعت نماز بگزارد».

۶۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:در شب قدر ، درهاى آسمان گشوده مى شوند. پس ، هيچ بنده اى نيست كه در آن شب ، نماز بخواند ، مگر آن كه خداوند براى هر سجده اش درختى در بهشت براى او قرار مى دهد ، كه اگر سواره صد سال در سايه آن راه بپيمايد ، به پايانش نمى رسد ، و براى هر ركعت ، خانه اى از دُرّ و ياقوت و زبرجد و لؤلؤ قرار مى دهد و براى هر آيه ، تاجى از تاج هاى بهشتى قرار مى دهد.