ر . ك : ص 349 (كارهايى كه بر استحباب آنها تأكيد شده است / زياد دعا خواندن و ذكر گفتن).

ب ـ دعاهاى شب قدر

۷۱۹.المعجم الأوسط ـ به نقل از عبد اللّه بن يزيد ـ :عايشه گفت: اى پيامبر خدا! اگر شب قدر را درك كردم ، از خدا چه بخواهم؟
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «از او عافيت بخواه».

۷۲۰.سنن الترمذى ـ به نقل از عايشه ـ :گفتم: اى پيامبر خدا! به نظر شما اگر دانستم كه شب قدر ، كدام شب است ، در آن شب چه بگويم؟
فرمود: «بگو: خداوندا! تو بخشاينده و بزرگوارى و گذشت را دوست مى دارى. پس ، از من در گذر ».

۷۲۱.الإقبال ـ در بيان دعاى امام حسن مجتبى عليه السلام در شب قدر ـ :«اى آن كه در آشكارى اش پنهان است! اى آن كه در نهان بودنش آشكار است! اى پنهانى كه نهان نيست! اى آشكارى كه ديده نمى شود! اى آن كه هيچ توصيفگرى به حقيقتِ هستى اش نمى رسد و به حدّى محدود نيست! اى غايبى كه گم شده نيست! اى حاضرى كه ديده نمى شود : طلبش مى كنند و به او مى رسند ؛ آسمان ها و زمين و آنچه ميان آنهاست ، حتّى چشم بر هم زدنى ، تهى از او نيست ؛ نه به چگونگى ، درك مى شود و نه به كجايى ، جايى براى او بيان مى گردد!
تو فروغ فروغ ها و پروردگار پروردگارانى. تو بر همه چيز ، احاطه دارى. منزّه است آن كه چيزى همچون او نيست ، و او شنواى بيناست. منزّه است آن كه اين گونه است و جز او چنين نيست».
سپس هر چه خواستى دعا مى كنى و از او مى خواهى.