على معلّم دامغانى، متولّد سال ۱۳۳۰ش در دامغان است . وى در سال۱۳۸۰ش درنخسين همايش چهرههاى ماندگار، به عنوان چهره ماندگار درعرصه شعر و ادب فارسى برگزيده شد.
شعر او در باره حضرت مهدی(ع):
قسم به عصر ، كه پيوسته پوى آواره است كه بر بساط زمين ، آدمى زيانكاره است
جز آن قبيله كه پيوسته تولّايند نخفته اند و ميان بسته اند و با مايند
شب از حضيض نهان سوى اوج مى آيند چو وقت وقت رسد ، فوج فوج مى آيند
قسم به صبر و صفاشان ، به رايشان سوگند به هيمنه نفس اسب هايشان سوگند
كه گرد ظلمت شب را به باره مى شويند به خون تازه زمين را دوباره مى شويند.[۱]
[۱]يار غايب از نظر: ص ۲۹۳.
