تصريح شده است، از جمله حديثى از امام صادق عليه السلام كه مىفرمايد :
يُحييها بِعَدلِ القائِمِ عليه السلام بَعدَ مَوتِها بِجَورِ أئِمَّةِ الظُّلمِ وَ الضَّلالِ .۱
آن را با عدالت قائم، پس از مرگ زمين از بيداد حاكمان ستم و گمراهى، زنده مىكند.
ب - پيروزى حق و نابودى باطل
اين آيه مانند شمارى از آيات ديگر قرآن كريم ، ۲
يك اصل كلّى و سنّت جاودان الهى را بيان كرده، اين كه در نظام آفرينش ، باطل نابود مىشود و حق پيروز مىگردد . طبعاً بزرگترين مصداق اين آيات، پيروزى حق و حقمداران در عصر ظهور امام مهدى عليه السلام است ، چنان كه از امام باقر عليه السلام روايت شده كه در تبيين آيه ياد شده مىفرمايد :
إذا قامَ القائِمُ عليه السلام ذَهَبَت دَولَةُ الباطِلِ .۳
هنگامى كه قائم قيام كند، دولت باطل مىرود.
در آيهاى ديگر، اساسىترين اقدامات فرمانروايان الهى در جامعه مطرح شده
1.ر.ك : ص ۸۴ ح ۲۳۵.
2.مانند : «بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَطِلِ فَيَدْمَغُهُو فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ؛ بلكه حق را بر باطل فرو مىافكنيم. پس آن را در هم مىكوبد و باطل بهناگاه نابود مىشود» (انبيا: آيه ۱۸)، «أَنزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا وَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِى النَّارِ ابْتِغَآءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُو كَذَ لِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَ الْبَطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَآءً وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِى الْأَرْضِ كَذَ لِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَال؛ از آسمان، آبى فرو فرستاد. پس رودخانههايى به اندازه گنجايش خودشان روان شدند و سيل، كفى بلند روى خود برداشت و از آنچه براى به دست آوردن زينتى يا كالايى در آتش مىگدازند هم نظير آن، كفى بر مىآيد. خداوند، حق و باطل را چنين مَثَل مىزند؛ امّا كف، بيرون افتاده از ميان مىرود؛ ولى آنچه به مردم سود مىرساند، در زمين [باقى ]مىماند. اين چنين خداوند، مَثَلها را مىزند» (رعد: آيه ۱۷) .
3.ر.ك: ص ۸۰ ح ۲۳۱ .