است :
«الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّهُمْ فِى الْأَرْضِ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّكَوةَ وَ أَمَرُواْ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْاْ عَنِ الْمُنكَرِ وَ لِلَّهِ عَقِبَةُ الْأُمُورِ .۱
همان كسانى كه چون در زمين به آنان توانايى دهيم، نماز بر پا مىدارند و زكات مىدهند و به كارهاى پسنديده وا مىدارند و از كارهاى ناپسند، باز مىدارند؛ و فرجام همه كارها، از آنِ خداست».
در اين آيه ، به پا داشتن نماز ، دادن زكات ، امر به معروف و نهى از منكر ، به عنوان برجستهترين ويژگىهاى حكومت صالحان مورد توجّه قرار گرفته است ، و به حساب ظاهر، بر حكومت جهانى اسلام به رهبرى امام مهدى عليه السلام دلالتى ندارد؛ امّا بى ترديد ، كاملترين مصداق آن ، حكومت جهانى امام مهدى عليه السلام است، چنان كه در حديثى از امام باقر عليه السلام نقل شده كه در تبيين آيه مىفرمايد :
هذِهِ الآيةُ لآل محمّد صلى اللّه عليه وآله إلى آخر الأئمة و المَهدى و أصحابُه ، يُملّكُهم اللَّه مَشارِقَ الأرضِ وَ مَغارِبَها وَ يُظهِرُ الدّينَ وَ يُميتُ اللَّه بِهِ وَ أصحابِهِ البدَعَ و الباطِل كما أماتَ السُفَهاء الحَقَّ حتّى لا يُرَى أثر لِلظُّلمِ.۲
اين آيه متعلّق به خاندان محمّد صلى اللّه عليه وآله است؛ يعنى دوازده امام و شخص امام مهدى عليه السلام و ياران او كه خداوند، آنان را در شرق و غرب جهان جاى مىدهد و دين اسلام را غالب مىگرداند و هر بدعت و باطلى را به وسيله او و يارانش محو مىكند، همان طور كه سفيهان، حق را از ميان برده اند و آن چنان عالم در آسايش به سر مىبرد كه اثر ظلم در جايى ديده نمىشود .
3 . آيات تأويل شده به قيام امام مهدى عليه السلام
دسته سوم، آياتى هستند كه به حسب ظاهر، حتّى اشارهاى هم به حكومت جهانى اسلام ندارند و تنها احاديث ، آنها را اشاره به قيام امام مهدى عليه السلام دانستهاند، مانند اين
1.حج : آيه ۴۱ .
2.بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۴۷ ح ۹ به نقل از تفسير القمّى : ج ۲ ص ۸۷ .
