ابو عبد الرحمان خليل بن احمد فَراهيدى بصرى ، يكى از بزرگان است . سيبويه و نضر بن شميل و ديگران ، نحو را از وى آموختند ... وى نخستين كسى است كه دانش عروض را استخراج كرد و اشعار عرب را در آن عروض ، منحصر ساخت. در لغت، كتاب العين را دارد. ابن حبّان ، وى را موثّق شمرده است. در سال ۱۰۰ ق ، به دنيا آمد و در سال ۱۷۵ ق ، درگذشت. گفته شده كه در سال صد و شصت و اندى درگذشته است.[۱]
[۱]. ر. ك: سير أعلام النبلاء: ج ۷ ص ۴۲۹ ش۱۶۱ ، تهذيب الكمال : ج ۸ ص ۳۳۰ ش۱۷۲۵ ، تهذيب التهذيب : ج ۲ ص ۱۰۱ ش۲۰۶۵
