امام علی علیه السلام
الشَّريفُ كُلُّ الشَّريفِ مَن شَرَّفَهُ عِلمُهُ .
شرافتمند به تمام معنا، كسى است كه علمش او را شريف گردانيده باشد.
كشف الغمّة : 3/140.
ريشه يابى واژه ذكر ، نشان مى دهد كه اصل در معناى آن ، «ياد» در مقابل «فراموشى» است و استعمال آن در معانى ديگر ، بدان مناسبت است كه مورد استعمال ، داراى خصوصيتى است كه موجب ياد و توجّه انسان به آن مى شود
