مَن زارَ عالِماً فَكَأَنَّما زارَنى .۱
هر كس به ديدار عالِمى برود، گويى مرا زيارت كرده است .
گفتنى است كه در آداب زيارت (ديد و بازديد) در اسلام ، بويژه در باره خويشاوندان ، افزون بر ديدار، به نيكى كردن و هديه دادن نيز تأكيد شده است . ۲
زيارت اموات (مردگان)
از نظر اسلام ، انسان، پس از مرگ نيز داراى حيات برزخى است . از اين رو ، زيارت اموات ، ديدار با بدن هاى پوسيده و بى جان نيست ؛ بلكه زيارت ارواحى است كه در عالم برزخ ، زندگى مى كنند و از ديدار با آنها ، شاد مى گردند و ارتباط با آنان ، عبرت آموز ، و در زندگى مادّى و معنوى انسان ، مؤثّر است . برترين شاگرد مكتب خاتم الأنبيا ، امام على عليه السلام ، در باره برخى از آثار و بركات زيارت اموات ، چنين مى فرمايد :
زوروا مَوتاكُم ؛ فَإِنَّهُم يَفرَحونَ بِزِيارَتِكُم ، وَ ليَطلُبِ الرَّجُلُ حاجَتَهُ عِندَ قَبرِ أبيهِ وَ اُمِّهِ بَعدَ ما يَدعو لَهُما .۳به زيارت مردگانتان برويد ، كه آنها با زيارت شما خوش حال مى شوند . انسان، در نزد قبر پدر و مادرش ، پس از آن كه برايشان دعا كرد ، حاجتش را بخواهد .
سيره پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ۴ نيز گواه اهمّيت زيارت اموات و تشويق بر اين كار مفيد و
1.الفردوس : ج ۵ ص ۴۸۵ ح ۸۸۳۹ .
2.ر . ك : ميزان الحكمة با ترجمه فارسى: ج ۴ ذيل «الرّحم (خويشاوندى )» .
3.الخصال: ص ۶۱۸ ح ۱۰، الكافى:ج ۳ ص ۲۳۰ ح ۱۰، بحار الأنوار: ج ۱۰ ص ۹۷ ح ۱.
4.رواياتى كه دلالت بر جواز و استحباب زيارت قبور دارند ، در منابع اهل سنّت ، فراوان اند. براى نمونه ، ر . ك : صحيح مسلم: ج ۲ص ۶۷۱ ح ۱۰۵ و ۱۰۶ و۱۰۷، سنن أبى داوود: ج ۳ ص۲۱۸ ح ۳۲۳۴و ۳۲۲۵، سنن ابن ماجة: ج ۱ ص ۵۰۰ ح ۱۵۷۰ و ص ۵۰۱ ح ۱۵۷۱، السنن الكبرى: ج ۴ ص ۱۳۱ ح ۷۲۰۷ . بر پايه اين روايات معتبر ، اهل سنّت ، مانند پيروان اهل بيت: معتقد به استحباب زيارت قبورند . تنها فرقه وهّابيت است كه با شبهه هاى واهى ، زيارت قبور را زير سؤال مى برد .