وتُبصِرُ بِهِ بَعدَ العَشوَةِ وتَنقادُ بِهِ بَعدَ المُعانَدَةِ . ^۱

۰.خداوند سبحان ياد خود را مايه صفاى دلها قرار داده است ، كه پس از ناشنيدن ، بدان مى شنود ، و در پى ناديدن ، بدان مى بيند و پس از سرپيچى ، بدان پيروى او مى كند .

۰.مُداوَمَةُ الذِّكرِ ، قوتُ الأَرواحِ ومِفتاحُ الفَلاحِ . ^۲

۰.تداوم ياد خدا ، نيروى جان ها و كليد رستگارى است .

دسته سوم ، متونى كه انس با خدا ، همنشينى با او و عشق و محبّت او را ثمره ياد خدا مى دانند . مانند آنچه از پيامبر اسلام نقل شده است :

۰.مَن أكثَرَ ذِكرَ اللّهِ ، أحَبَّهُ . ^۳

۰.آن كه فراوان ياد خدا كند ، او را دوست خواهد داشت .

۰.و آنچه از امير مؤمنان نقل شده است :الذِّكرُ مِفتاحُ الاُنسِ . ^۴

۰.ياد الهى ، كليد انس است .

۰.ذِكرُ اللّهِ قوتُ النُّفوسِ ومُجالَسَةُ المَحبوبِ . ^۵

۰.ياد خدا ، نيروى جان ها و همنشينى با محبوب است .

بر اساس اين نصوص ، ياد خدا در نخستين گام سلوك به سوى او ، آينه دل را از زنگار اخلاق و اعمال ناشايسته پاك مى كند و در