هَفهاف بن مُهَنَّد راسبى ، وقتى خبر خروج حسين عليه السلام را شنيد ، از بصره بيرون آمد ؛ امّا پس از كشته شدن حسين عليه السلام ، به لشكر ابن سعد رسيد . وارد لشكر شد ، شمشيرش را كشيد و آن گاه ، گفت : ۱
اى سپاه مسلّح !من ، هَفهاف بن مُهَنَّدم
و خانواده محمّد را مى جويم .
سپس ، در ميان آنها ، به سختى تاخت و تاز كرد . امام زين العابدين عليه السلام [ در باره او ] فرموده است : «از زمانى كه ، خداوند محمّد صلى الله عليه و آله را برانگيخت ، پس از على بن ابى طالب عليه السلام ، مردم ، جنگاورى مثل او نديده بودند كه اين گونه ، تعدادى را بكُشد . به مقابله با او برخاستند و پنج نفر ، محاصره اش كردند تا او را كُشتند . رحمت خداى متعال بر او باد !» . ۲
61 . همام بن سَلَمه قانِصى
تنها فُضَيل بن زبير ، نام او را در زمره شهيدان كربلا آورده است . ۳
62 . يحيى بن سليم مازِنى
نام و رَجَز و به شهادت رسيدن او در كتاب هاى الفتوح و مقتل خوارزمى و المناقب ابن شهرآشوب ، آمده است و در منابع ديگر ، چيزى نيامده است . در باره او آمده :
يحيى بن سليم مازِنى ، به سوى ميدان آمد ، در حالى كه مى خواند : ۴اين گروه را با ضربتى سخت و پايان دهنده ، مى زنمضربت سهمگينِ صبحگاهى و شتابان
كه نه ناتوانى اى در آن دارم و نه ترديدىو امروز ، از مرگ پيشِ رو واهمه اى ندارم .
امّا من همانند شيرى هستم كه حامى فرزندانش است .
آن گاه ، بر دشمن، يورش بُرد و جنگيد تا كشته شد . رحمت خدا بر او باد ! ۵
1.يا أيّها الجُند المُجَنَّدأَنَا الهَفهافُ بنُ المُهَنَّد
أبغى عيالَ محمّد .
2.الأمالى، شجرى : ج ۱ ص ۱۷۳ ، الحدائق الورديّة : ج ۱ ص ۱۲۲ .
3.الأمالى ، شجرى: ج ۱ ص ۱۷۳ ، الحدائق الورديّة: ج ۱ ص ۱۲۲ .
4.لَأَضرِبَنَّ القَومَ ضَربا فَيصَلاضَربا شَديدا فِى الغَداةِ مُعجِلا
لا عاجِزا فيها و لا مُوَلوِلاو لا أخافُ اليَومَ مَوتا مُقبِلا
لكِنَّنى كَاللَّيثِ أحمى أشبُلا .
5.الفتوح : ج ۵ ص ۱۰۶ ، مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : ج ۲ ص ۱۷ ؛ المناقب ، ابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۱۰۲ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۲۴ .
