کار نیکو

الإمام الباقر عليه السلام :إنَّ اللّهَ عز و جل جَعَلَ لِلمَعروفِ أهلاً مِن خَلقِهِ ، حَبَّبَ إلَيهِم فِعالَهُ ، ووَجَّهَ لِطُلاّبِ المَعروفِ الطَّلَبَ إلَيهِم ، ويَسَّرَ لَهُم قَضاءَهُ كَما يَسَّرَ الغَيثَ لِلأَرضِ المُجدِبَةِ لِيُحيِيَها ويُحيِيَ بِهِ أهلَها .

وإنَّ اللّهَ جَعَلَ لِلمَعروفِ أعداءً مِن خَلقِهِ ، بَغَّضَ إلَيهِمُ المَعروفَ وبَغَّضَ إلَيهِم فِعالَهُ ، وحَظَرَ عَلى طُلاّبِ المَعروفِ الطَّلَبَ إلَيهِم ، وحَظَرَ عَلَيهِم قَضاءَهُ كَما يُحَرِّمُ الغَيثَ عَلَى الأَرضِ المُجدِبَةِ لِيُهلِكَها ويُهلِكَ أهلَها ، وما يَعفُو اللّهُ أكثَرُ .[۱]

امام باقر عليه السلام :خداوند ، كسانى از بندگانش را اهل معروف قرار داده و نيكوكارى را محبوب آنان ساخته است و جويندگان معروف را براى نيكى جستن ، به سوى آنان گسيل داشته است و انجام دادن نيكى را برايشان آسان ساخته ، آن گونه كه باران را به سوى زمين خشك و شوره زار ، آسان روان مى سازد تا زمين را آباد كند و نيكوكاران را با نيكى ، به حيات برساند.

و خداوند برخى از بندگانش را دشمن معروف قرار داده و نيكى و نيكوكارى را در نظرشان نكوهيده ساخته است و جويندگان نيكى را از رفتن به سراغ آنان باز داشته است و انجام دادن نيكى را از آنان باز داشته ، آن گونه كه باران را از زمين خشكيده باز مى دارد تا آن زمين و اهل آن هلاك شوند ؛ و آنچه خدا در مى گذرد ، بيشتر است .

اشارت قرآنی:

جمله پایانی اشاره است به آيه شريف: «وَيَعْفُواْ عَن كَثِيرٍ» (مائده ، آيه ۱۵) .