گناه داوود(ع)

دعای مذکور در مُهَج الدعوات : ص ۱۹۱ و بحار الأنوار : ج ۹۵ ص ۳۹۴ ح ۳۳ آمده است.
گويا گناه داوود ـ كه در اين دعا به آن اشاره شده ـ به ماجرايى مربوط است كه در آن ، دو برادر متخاصم، بر سر گوسفندى نزاع كردند و از داوود خواستار قضاوت درباره آن شدند. وى بى تأمّل ، به نفع يكى حكم كرد . مضمون آيات ۲۱ ـ ۲۵ از سوره ص ـ كه در آنها به صراحت از استغفار داوود از داورى خود و بخشوده شدنش از سوى خدا سخن گفته شده است ـ به همين ماجرا اشاره دارد .

گفتنى است كه به اعتقاد ما ، پيامبران ، معصوم اند و مقصود از اين گناه، تركِ اولى يا گناه نِسبى است و با عصمت ايشان منافاتى ندارد .