بررسى امامت در قرآن از منظر امامیه

(14)
بررسى امامت در قرآن از منظر امامیه

حضرت موسوى، سید محمد

كارشناسى ارشد فقه و معارف اسلامى
مركز جهانى علوم اسلامى، مدرسه عالى فقه و معارف اسلامى
استاد راهنما: سرمدى، محمود
1380
تعداد صفحات : 172
کلید واژه: امامت، نبوت، على(ع)، امتحان، عصمت، ابراهیم(ع)، اهل بیت(ع)، آیه ولایت، آیه تبلیغ، آیه مودت، شیعه

چکیده: دیدگاه شیعه امامیه نسبت به امامت و رهبرى برگرفته از قرآن و سنت است; بدین معنا كه امامت استمرار وظایف نبوت در تمام جهات است و امام كسى است كه تمامى شئون نبى (جز شأن دریافت وحى) را داشته باشد.
ولى با وجود آیات و روایات فراوان كه مدعاى شیعه را اثبات مى كنند، هنوز هم آن طورى كه باید و شاید، امامت مورد نظر شناخته نشده است.
این پایان نامه، از چهار فصل تشكیل شده است:
فصل اول، به نقد و بررسى دو نظریه ضرورت و عدم ضرورتِ بحث از امامت مى پردازد.
فصل دوم، معنى و مفهوم امامت، ضرورت بحث از مفهوم امامت، معنى لغوى و اصطلاحى امامت، بررسى و تحلیل معانى اصطلاحى امامت، و ادله شیعه بر معناى مختار امامت را مطرح مى كند
. فصل سوم، به بحث پیرامون: ریشه قرآنى امامت، امامت حضرت ابراهیم(علیه السلام)، مقام امامت و آزمایشات الهى و تحمل سختیها، امامت منصبى الهى، امامت و مسئله عصمت، و تفاوت مقام امامت با مقام نبوت مى پردازد.
و فصل چهارم، آیه ولایت و آیه تبلیغ را براى اثبات امامت حضرت على(علیه السلام)، و آیه مودّت را براى اثبات امامت ائمه اطهار(علیهم السلام)مورد بررسى قرار مى دهد.