مشتمل بودن هر يك، اشاره مى كنيم . گفتنى است كه اين منابع ، از اعتبار يكسانى برخوردار نيستند ؛ امّا همه آنها قابليت ارجاع و استناد را دارند و به وسيله پژوهش هاى تاريخى روشمند ، قابل بررسى و پذيرش اند .

1. تَسميةُ مَن قُتلَ مع الحسين عليه السلام من وُلدِهِ و إخوَتِهِ و أهلِ بيتِهِ و شيعتِهِ

اگر مقتل بي بديل ابو مِخنَف لوط بن يحيى (م 157 ق) را به دليل يافت نشدن نسخه اى از آن و دسترس مستقيم نداشتن به آن ، ^۱ كنار بگذاريم ، مى توانيم رساله كم برگ تسمية من قتل مع الحسين عليه السلام من ولده و إخوته و أهل بيته و شيعته، اثر فضيل بن زبير بن عمر كوفى اسدى را با اطمينان ، نخستين منبع موجود مستقل در باره حماسه سازان عاشورا بدانيم .
مؤلّف اين كتاب ، از عالمان شيعى قرن دوم و از ياران امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام است . ^۲ او در اين نوشته كوتاه ، صد و شش تن از شهيدان نهضت حسينى و قاتلان آنها را نام برده و اطّلاعات اندكى در باره نَسَب و قبيله آنها و گاه فرجام ناخوش قاتلان ، ارائه داده است . وى ابتدا ، نام شهيدان اهل بيت و سپس شهيدان هر قبيله را دسته بندى كرده و آورده است . او ماجراى اسارت خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله و وارد شدن آنها بر يزيد و سخنان امام زين العابدين عليه السلام را با يزيد ، گزارش كرده است .