۶۹۷.عنه صلى الله عليه و آله :المُؤْمِنُ يَأْكُلُ بشَهْوَةِ أهْلِهِ ، و المُنَافِقُ يَأْكُلُ أهْلُهُ بِشَهْوَتِهِ . ^۱

۶۹۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أقِرُّوا الحَارَّ حَتّى يَبْرَدَ ، فإنَّ رَسُولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله قُرِّبَ إلَيْهِ طَعَامٌ حَارٌّ فَقَالَ : أقِرُّوهُ حَتَّى يَبْرَدَ ، مَا كَانَ اللّهُ عزّ و جلّ لِيُطْعِمَنَـا النَّـارَ ، وَ البَرَكَةُ فِي البَارِدِ . ^۲

۶۹۹.عنه عليه السلام :ضَمِنْتُ لِمَنْ سَمَّى عَلى طَعَامِه أنْ لا يَشْتَكِيَ مِنْهُ . ^۳

۷۰۰.عنه عليه السلام :مَنْ ذَكَرَ اسْمَ اللّهِ عِنْدَ طَعَامٍ أوْ شَرَابٍ فِي أوّلِهِ ، وَ حَمِدَ اللّهَ فِي آخِرِهِ لَمْ يُسْألْ عَنْ نَعِيمِ ذلِكَ الطَّعَامِ أبَدا . ^۴

۷۰۱.عنه عليه السلام :ابْدَؤوا بِالمِلْحِ فِي أوَّلِ طَعَامِكُمْ ، فَلَوْ يَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِي المِلْحِ لاخْتَارُوُهُ عَلَى الدِّرْيَاقِ المُجَرَّبِ . ^۵

۷۰۲.عنه عليه السلام :أكْثِرُوا ذِكْرَ اللّهِ عزّ و جلّ عَلَى الطَّعَامِ، وَ لاَ تَطْغَوا فِيهِ ، فإنّها نِعْمَةٌ مِنْ نِعَمِ اللّهِ . ^۶

۶۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن به ميل خانواده خود غذا مى خورد و منافق، خانواده اش به ميل او چيز مى خورند.

۶۹۸.امام على عليه السلام :غذاى داغ را سرد كنيد؛ زيرا غذاى داغى در برابر پيامبر صلى الله عليه و آله نهاده شد، آن حضرت فرمود: آن را سرد كنيد. خداوند عزّ و جلّ به ما آتش نمى خوراند. بركت در غذاى سرد است.

۶۹۹.امام على عليه السلام :اگر كسى موقع غذا خوردن نام خدا بَرَد، من ضمانت مى كنم كه از آن غذا دردى به او نرسد.

۷۰۰.امام على عليه السلام :هر كه در هنگام شروع خوردن غذا يا نوشيدنى، نام خدا را به زبان آورد و در پايان، خدا را حمد و سپاس گويد، هرگز درباره نعمت آن غذا از او سؤال نخواهد شد.

۷۰۱.امام على عليه السلام :غذايتان را با خوردن نمك آغاز كنيد؛ چه، اگر مردم مى دانستند كه نمك چه فوايدى دارد آن را بر پادزهر مجرَّب ترجيح مى دادند.

۷۰۲.امام على عليه السلام :در هنگام خوردن غذا نام خدا را بسيار بگوييد و در خوردن غذا افراط نكنيد، كه آن نعمتى از نعمتهاى خداوند است.

113

الميزانُ فِي الأكلِ

۶۹۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :كُلْ وَ أنتَ تَشْتَهِي ، وَ أمْسِكْ وَ أنتَ تَشْتَهِي . ^۱

۶۹۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا تَرْفَعْ يَدَكَ مِنَ الطَّعَامِ إلاّ وَ أنْتَ تَشْتَهِيهِ ، فَإنْ فَعَلْتَ ذلِكَ فَأنْتَ تَسْتَمْرِئُهُ . ^۲

۶۹۴.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :مَنْ أَخَذَ مِنَ الطَّعَامِ زِيَادَةً لَمْ يَغْذُهُ ، وَ مَنْ أخَذَهُ بِقَدْرٍ لاَ زِيَادَةَ عَلَيْهِ وَ لاَ نَقْصَ فِي غِذَائِه نَفَعَهُ ؛ و كَذلكَ المَاءُ ، فَسَبِيلُهُ أنْ تَأخُذَ مِنَ الطَّعَامِ كِفَايَتَكَ فِي أيَّامِهِ . وَ ارْفَعْ يدَيْكَ مِنْهُ وَ بِكَ إلَيْهِ بَعْضُ القَرَمِ ، وَ عِنْدَكَ إليهِ مَيْلٌ ؛ فإنَّهُ أصْلَحُ لِمِعْدَتِكَ وَ لبَدَنِكَ ، وَ أزْكى لِعَقْلِكَ ، وَ أخَفُّ لِجِسْمِكَ . ^۳

۶۹۵.عنه عليه السلام :مَنْ أرادَ أنْ يَكُونَ صَالِحا خَفِيفَ الجِسْمِ (وَ اللّحْمِ) فَلْيُقَلِّلْ مِنْ عَشائِه بِاللَّيْلِ . ^۴

114

مِن آدَابِ المائِدَةِ

۶۹۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَنْ أكَلَ وَ ذُو عَيْنَيْنِ يَنْظُرُ إلَيْهِ وَ لَمْ يُواسِهِ، ابْتُلِي بِدَاءٍ لاَ دَوَاءَ لَهُ . ^۵

113

اندازه خوردن

۶۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :وقتى غذا بخور كه اشتها دارى و از خوردن دست بشوى در حالى كه هنوز اشتها دارى .

۶۹۳.امام على عليه السلام :هنوز كه ميل به غذا دارى از خوردن دست بكش ؛ كه اگر چنين كنى آن غذا را گوارا خواهى يافت.

۶۹۴.امام رضا عليه السلام :هر كه بيش از اندازه غذا بخورد، آن غذا گوارايش نمى شود و هر كه به اندازه خورَد، نه كم و نه زياد، آن غذا برايش سودمند مى باشد؛ آب نيز چنين است . پس، راهش اين است كه به اندازه كفايت از غذا بخورى و در حالى كه هنوز اندكى اشتها دارى دست از خوردن بكشى، كه اين كار معده و بدنت را سالمتر، ذهنت را بارورتر و جسمت را چابكتر مى سازد.

۶۹۵.امام رضا عليه السلام :هر كه مى خواهد تندرست و داراى بدنى لاغر و چابك باشد، از شام شبش كم كند.

114

از آداب سفره

۶۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه در حال خوردن غذا باشد و جاندارى او را بنگرد و وى او را شريك غذاى خود نكند به دردى بى درمان گرفتار مى آيد.