۸۹۸.عنه عليه السلامـ في قولِهِ تعالى :«كَمَنْ مَثَلُهُ في الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها»^۱ـ: الّذي لا يَعرفُ الإمامَ . ^۲

۸۹۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن عَرَفَنا كانَ مُؤمنا ، و مَن أنْكَرَنا كانَ كافرا . ^۳

۹۰۰.عنه عليه السلام :الإمامُ عَلَمٌ بَيْنَ اللّهِ عزّ و جلّ و بَيْنَ خَلْقِهِ ، فَمَنْ عَرَفَهُ كانَ مُؤمنا ، و مَنْ أنْكَرَهُ كانَ كافرا . ^۴

152

مَن ماتَ و لَم يَعرِف إمامَ زمانِهِ

۹۰۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن ماتَ وَ هُوَ لا يَعرفُ إمامَهُ ماتَ مِيتةً جاهليّةً . ^۵

۹۰۲.عنه صلى الله عليه و آله :مَن ماتَ و لا بَيْعَةَ عَلَيْهِ ماتَ مِيتةً جاهليّةً . ^۶

۹۰۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَن ماتَ بغيرِ إمامٍ ماتَ مِيتةً جاهليّةً ^۷ . ^۸

۸۹۸.امام باقر عليه السلامـ در تفسير آيه «به كسى مى مانَد كه در تاريكى هاست و از آنها خارج نمى شود» ـفرمود : كسى است كه امام را نشناسد.

۸۹۹.امام صادق عليه السلام :هر كه ما را بشناسد مؤمن است و هر كه ما را انكار كند كافر است.

۹۰۰.امام صادق عليه السلام :امام راهنماى ميان خداوند عزّ و جلّ و آفريدگان اوست ؛ هر كه او را بشناسد مؤمن است و هر كه منكرش شود كافر.

152

كسى كه بميرد و امام دورانش را نشناسد

۹۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه بميرد و امام خود را نشناخته باشد به مرگ جاهلى مرده است.

۹۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه بميرد و بيعت امام را به گردن نداشته باشد به مرگ جاهلى مرده است.

۹۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه بدون داشتن امام بميرد به مرگ جاهلى مرده است. ^۹

۸۹۳.الإمامُ الحسينُ عليه السلامـ لَمّا سُئل عَن مَعرفةِ اللّهِ ـ: مَعرفةُ أهلِ كُلِّ زمانٍ إمامَهُمُ الّذي يَجِبُ عَلَيهِمْ طاعَتُهُ . ^۱

۸۹۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ في قولِهِ تعالى :«أ وَ مَنْ كانَ مَيْتا فأحْيَيْناهُ و جَعَلْنا لَهُ نُورا يَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِى الظُّـلُمَـاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا»^۲ـ: «مَيْت» لا يَعرفُ شَيْئا ، و«نُورا ......... » : إماما يُؤْتَمُّ بهِ . ^۳

۸۹۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :نَحْنُ قومٌ قَدْ فَرَضَ اللّهُ طاعَتَنا، و إنَّكُمْ لَتَأْتَمُّونَ بِمَنْ لا يُعْذَرُ النّاسُ بِجَهالَتِهِ . ^۴

۸۹۶.عنه عليه السلامـ في قـولِـهِ تـعـالـى:«وَ مـنْ يُـؤْتَ الحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَيْرًا كَثِيرًا»^۵ـ: طاعةُ اللّهِ و معرفةُ الإمامِ . ^۶

(انظر) بحار الأنوار : 23 / 76 باب 4 .
اليتيم : باب 4177 .
المُقرّبون : باب 3274 .

151

أثَرُ مَعرِفَةِ الإمامِ و عَدَمِ مَعرِفَتِهِ

۸۹۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّما يَعرِفُ اللّهَ عزّ و جلّ و يَعْبُدُهُ مَن عَرَفَ اللّهَ و عَرَفَ إمامَهُ مِنّا أهلَ البيتِ . ^۷

۸۹۳.امام حسين عليه السلامـ هنگامى كه از ايشان درباره شناخت خدا سؤال شد ـفرمود : [يعنى ]شناخت مردم هر زمان نسبت به امامى كه اطاعتش بر آنان واجب است.

۸۹۴.امام باقر عليه السلامـ در تفسير آيه «آيا كسى كه مرده بود و او را زنده گردانيديم و براى او نورى قرار داديم تا در پرتو آن در ميان مردم راه برود ، به كسى مى ماند كه در تاريكى هاست و از آن خارج نمى شود؟» ـفرمود : «مرده» كسى است كه چيزى نمى داند و «نور» پيشوايى است كه به او اقتدا مى شود.

۸۹۵.امام صادق عليه السلام :ماييم آن خاندانى كه خداوند فرمانبرى از ما را واجب كرده است. شما به كسانى اقتدا مى كنيد كه مردم در نشناختن آنان معذور نيستند.

۸۹۶.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه «و هر كه را حكمت داده شود به يقين ، خيرى فراوان داده شده است» ـفرمود : [يعنى ]فرمانبرى از خدا و شناخت امام.

151

پيامد شناختن و نشناختن امام

۸۹۷.امام باقر عليه السلام :تنها آن كس خداوند عزّ و جلّ را مى شناسد و مى پرستد كه خدا و امامش از ميان ما اهل بيت را بشناسد.