۷۷.عنه صلى الله عليه و آله :أعطُوا الأجيرَ أجرَهُ ما دامَ في رَشحِهِ . ^۱

۷۸.الكافي عن شُعَيبٍ:تَكارَيْنا لأبي عبدِ اللّهِ عليه السلام قَوما يَعملونَ في بُستانٍ لَهُ ، و كانَ أجَلُهُم إلَى العَصْرِ ، فلمّا فَرغوا قالَ لِمعتّبٍ: أعطِهِم اُجورَهُم قبلَ أنْ يَجِفَّ عَرَقُهُم . ^۲

15

الإمامُ أجيرُ الاُمَّةِ

۷۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ألاَ و إنّي أنا أبوكُم ، ألاَ و إنّي أنا مَولاكُم ، ألاَ و إنّي أنا أجِيرُكُم . ^۳

(انظر) الآيات التالية:

قُلْ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرا إلاّ المَوَدّةَ فِي الْقُرْبى» . ^۴

قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُم» . ^۵

«قُلْ مَا أسْألُكُمْ علَيهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَن شاءَ أَن يَتَّخِذَ إلى رَبّهِ سَبِيلاً» . ^۶

(انظر) الإمامة العامة : باب 142.

۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مزد كارگر را هنگامى كه هنوز عرق بر تن دارد بپردازيد.

۷۸.الكافىـ به نقل از شعيب ـ: گروهى را اجير كرديم كه تا عصر در باغ ابو عبد اللّه (امام صادق عليه السلام ) كار كنند. همين كه كارشان تمام شد ، آن حضرت به معتّب فرمود: پيش از آن كه عرق آنان بخشكد مزدشان را بپرداز.

15

رهبر ، اجير امّت است

۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بدانيد كه من پدر شما هستم، آگاه باشيد كه من [سرپرست و ]مولاى شما هستم، بدانيد كه من اجير شما هستم.

بنگريد به آيات ذيل:

«بگو: براى اين [رسالت] ، مزدى از شما نمى خواهم، جز دوست داشتن خويشاوندانم».

«بگو: هر مزدى كه از شما طلبيده ام ، از آن خودتان باد».

«بگو: من در برابر اين (رسالت) ، از شما مزدى نمى خواهم مگر كسى كه بخواهد به سوى پروردگارش راهى بيابد».

13

إعلامُ الاُجرَةِ

۷۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا اسْتَأجَرَ أحدُكُمْ أجِيرا فَلْيُعلِمْهُ أجْرَهُ . ^۱

۷۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :نَهى [ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ] أن يُسْتَعمَلَ أجيرٌ حتّى يُعلمَ ما اُجرتُهُ . ^۲

۷۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن كانَ يُؤمنُ باللّهِ و اليومِ الآخِرِ فلا يَسْتعمِلَنَّ أجيرا حتّى يُعلِمَه ما أجرُهُ . ^۳

۷۵.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :اعلمْ أنّهُ ما مِن أحدٍ يَعملُ لكَ شيئا بغيرِ مُقاطَعَةٍ ثُمَّ زِدْتَهُ لذلكَ الشَّيءِ ثلاثةَ أضعافٍ على اُجْرَتِهِ إلاّ ظَنَّ أنّكَ قَد نَقَصْتَهُ اُجرتَهُ . و إذا قاطَعتَهُ ثُمَّ أعطَيتَهُ اُجرتَهُ حَمِدَكَ علَى الوَفاءِ ، فإنْ زِدْتَهُ حَبّةً عَرَفَ ذلكَ لك ، و رأى أنّكَ قَد زِدْتَهُ . ^۴

14

أدَبُ إعطاءِ الاُجرَةِ

۷۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أعطُوا الأجيرَ أجرَهُ قَبلَ أنْ يَجِفَّ عَرَقُهُ . ^۵

13

تعيين كارمزد

۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه فردى از شما كارگرى مى گيرد، مزدش را براى او مشخّص كند.

۷۳.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نهى فرمود از اين كه كارگرى، پيش از تعيين مزدش، به كار گرفته شود.

۷۴.امام صادق عليه السلام :كسى كه به خدا و روز واپسين ايمان دارد ، نبايد كارگرى را به كار بگيرد مگر آن كه او را از مبلغ مزدش مطلّع سازد.

۷۵.امام رضا عليه السلام :بدان كه اگر كسى مزدش معيّن نشود و براى تو كارى انجام دهد و در عين حال ، مزد او را سه برابر بپردازى، باز گمان مى كند كه مزدش را كم داده اى. اما اگر با او قطعى كنى و آن گاه مزدش را بپردازى ، از اين كه اجرتش را كامل داده اى سپاسگزار خواهد بود و اگر ذره اى بيشتر از مزدش بدهى ، مى فهمد كه به او بيشتر داده اى.

14

آداب پرداخت مزد

۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مزد كارگر را پيش از آن كه عرقش خشك شود بدهيد.