۷۶۷.عنه عليه السلام :الأجلُ يَفْضَحُ الأملَ . ^۱

۷۶۸.عنه عليه السلام :إنّي مُحارِبٌ أمَلي و مُنتَظِرٌ أجَلي . ^۲

۷۶۹.عنه عليه السلام :لا تَخْلو النَّفْسُ مِنَ الأملِ حتّى تَدْخُلَ في الأجلِ . ^۳

۷۷۰.عنه عليه السلام :إنّ المرءَ يُشْرِفُ على أملِهِ فَيَقْطَعُهُ حُضُورُ أجلِهِ . ^۴

۷۷۱.عنه عليه السلام :آفةُ الأملِ الأجلُ . ^۵

۷۷۲.عنه عليه السلام :ألاَ و إنّكُمْ في أيّامِ أملٍ مِن وَرائهِ أجلٌ ، فَمَنْ عَمِلَ في أيّامِ أملِهِ قَبْلَ حُضُورِ أجلِهِ فَقَدْ نَفَعَهُ عَمَلُهُ و لَم يَضْرُرْهُ أجلُهُ . ^۶

۷۷۳.عنه عليه السلام :مَن بَلَغَ أقصى أملِهِ فَلْيَتَوقَّعْ أدنى أجلِهِ . ^۷

۷۷۴.عنه عليه السلام :ما أقرَبَ الأجَلَ مِنَ الأملِ . ^۸

۷۷۵.عنه عليه السلام :إذا بَلَغْتُمْ نِهايةَ الآمالِ فاذكُروا بَغَتاتِ الآجالِ . ^۹

۷۷۶.عنه عليه السلام :إذا حَضَرتِ الآجالُ افتَضَحَتِ الآمالُ . ^۱۰

۷۷۷.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :لَو ظَهَرتِ الآجالُ افتَضَحَتِ الآمالُ . ^۱۱

۷۶۷.امام على عليه السلام :اجل، آرزو را رسوا مى كند.

۷۶۸.امام على عليه السلام :من با آرزوى خود در ستيزم و چشم به راه اجل خويشم.

۷۶۹.امام على عليه السلام :نفْس از آرزو تهى نمى شود مگر زمانى كه اجل سر رسد.

۷۷۰.امام على عليه السلام :انسان در آستان رسيدن به آرزوى خويش است كه [ناگهان] فرا رسيدن اجل، مانع رسيدنش مى شود.

۷۷۱.امام على عليه السلام :آفت آرزو، اجل است.

۷۷۲.امام على عليه السلام :هان! شما در روزگار آرزويى هستيد كه اجل در پى آن است. پس هر كه در روزگار آرزومندى، پيش از در رسيدن اجلش، كار كند، عملش به حال او سودمند مى افتد و اجلش به او زيان نمى رساند.

۷۷۳.امام على عليه السلام :هر كس به دورترين آرزوى خود برسد ، بايد در انتظار نزديكترين اجل خود باشد.

۷۷۴.امام على عليه السلام :چه نزديك است اجل به آرزو.

۷۷۵.امام على عليه السلام :هرگاه به نهايت آرزوهاى خود رسيديد، به ياد شبيخون اجل باشيد.

۷۷۶.امام على عليه السلام :هرگاه اجلها فرا رسند، آرزوها رسوا مى شوند.

۷۷۷.امام كاظم عليه السلام :اگر اجلها (مدت عمرها) معلوم شود آرزوها رسوا مى شوند.

۷۵۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لو رأَى العبدُ أجلَهُ و سُرْعَتَهُ إلَيهِ أبْغَضَ الأملَ . ^۱

۷۵۹.عنه عليه السلام :ما أنْزَلَ الموتَ حَقَّ مَنْزِلَتِهِ مَن عَدَّ غَدا مِنْ أجَلِهِ . ^۲

۷۶۰.عنه عليه السلام :مَن جَرى في عِنانِ أملِهِ عَثَرَ بأجلِهِ. ^۳

۷۶۱.عنه عليه السلام :الأملُ يُنْسي الأجَلَ . ^۴

۷۶۲.عنه عليه السلام :الأملُ حِجابُ الأجَلِ . ^۵

۷۶۳.عنه عليه السلام :الأملُ يُفْسِدُ العملَ و يُفْني الأجَلَ. ^۶

۷۶۴.عنه عليه السلام :أصْدَقُ شَيْءٍ الأجلُ ، أكذبُ شيءٍ الأملُ . ^۷

۷۶۵.عنه عليه السلام :أقْرَبُ شَيْءٍ الأجلُ، أبْعَدُ شَيْءٍ الأملُ . ^۸

۷۶۶.عنه عليه السلام :الأجلُ حَصادُ الأملِ . ^۹

۷۵۸.امام على عليه السلام :اگر انسان اجل و سرعت آن را [به سوى خود ]مى ديد، آرزو را دشمن مى داشت.

۷۵۹.امام على عليه السلام :هر كه فردا را از عمر خود بشمارد، مرگ را در جايگاه شايسته اش ننشانده است.

۷۶۰.امام على عليه السلام :هر كه زمام خويش را به دست آرزو بسپارد، با اجل خود به سر درمى آيد.

۷۶۱.امام على عليه السلام :آرزو، اجل را از ياد انسان مى برد.

۷۶۲.امام على عليه السلام :آرزو، حجاب اجل است.

۷۶۳.امام على عليه السلام :آرزو، عمل را تباه مى كند و عمر را ضايع مى سازد.

۷۶۴.امام على عليه السلام :راست ترين چيز، اجل (مرگ) است. دروغترين چيز، آرزوست.

۷۶۵.امام على عليه السلام :نزديكترين چيز [به انسان ]اجل (مرگ) است. دورترين چيز آرزوست.

۷۶۶.امام على عليه السلام :اجل، درو كننده آرزوست.