(انظر) موسوعة الإمام عليّ بن أبي طالب في الكتاب و السنّة و التاريخ: الفصل السادس من القسم الثالث «امام كل مؤمن بعدي»، تاريخ دمشق : 42 / 186 ـ 188 ، 204 ـ 239 و ص 419.

181

أوَّلُ مَن أسلَمَ

۱۰۳۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :بُعِثَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يومَ الاثنينِ و أسلَمْتُ يومَ الثُّلاثاءِ . ^۱

۱۰۳۹.عنه عليه السلام :أنا أوَّلُ مَن أسلَمَ . ^۲

۱۰۴۰.عنه عليه السلام :أنا أوَّلُ مَن صَلّى مَع النّبيِّ صلى الله عليه و آله . ^۳

۱۰۴۱.تاريخ دمشق عن حَبّةِ العُرَنيِّ :رأيتُ عليّا يوما ضَحِكَ ضِحْكا ـ لَم أرَهُ ضَحِكَ ضِحْكا أشدَّ مِنهُ ـ حتّى أبْدى ناجِذَهُ، ثُمّ قالَ : اللّهُمَّ لا أعرِفُ أنَّ عبدا مِن هذهِ الاُمّةِ عَبَدكَ قَبْلي غيرَ نبيِّها عليه السلام . ^۴

(انظر) موسوعة الإمام عليّ بن أبي طالب في الكتاب و السنّة و التاريخ : الفصل الأوّل من القسم العاشر «أوّل من أسلم»،
تاريخ دمشق : 42 / 30 ـ 33 . شرح نهج البلاغة : 4 / 116 .

181

اوّلين اسلام آورنده

۱۰۳۸.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در روز دو شنبه به پيامبرى برانگيخته شد و من در روز سه شنبه اسلام آوردم.

۱۰۳۹.امام على عليه السلام :من نخستين كسى هستم كه اسلام آوردم.

۱۰۴۰.امام على عليه السلام :من نخستين كسى هستم كه با پيامبر صلى الله عليه و آله نماز گزارد.

۱۰۴۱.تاريخ دمشقـ به نقل از حَبّه عُرَنى ـ: روزى ديدم على چنان خنديد كه خنده اى آنچنان شديد از او نديده بودم، طورى كه دندان عقلش پديدار شد؛ آن گاه گفت: خدايا! هيچ بنده اى از اين امّت جز پيامبرش را نمى شناسم كه پيش از من، تو را پرستيده باشد.

۱۰۳۵.تاريخ دمشق عن وَهبَ بنِ حمزةَ :سافَرتُ مع عليِّ بنِ أبي طالبٍ مِن المدينةِ إلى مَكّةَ ، فرأيتُ مِنهُ جَفْوَةً ، فقلتُ : لَئنْ رَجَعتُ فلَقِيتُ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لأنالَنَّ مِنه ! قالَ : فرجَعْتُ فلَقِيتُ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله فذَكرتُ عليّا فنِلْتُ مِنهُ ، فقالَ لي رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله : لا تَقولَنَّ هذا لعليٍّ ، فإنّ عليّا وليُّكُم بَعدي . ^۱

۱۰۳۶.تاريخ دمشق عن بُريدةِ الأسلميِّ :أمَرَنا رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله أن نُسلِّمَ على عليٍّ بأمير ^۲ المؤمنينَ و نحنُ سبعةٌ ، و أنا أصْغَرُ القومِ يومئذٍ . ^۳

۱۰۳۷.تاريخ دمشق عن عبدِ الرّحمنِ بنِ أبي ليلى :شَهِدتُ عليّا في الرُّحبةِ يَنْشُدُ النّاسَ : أنْشُدُ اللّهَ مَن سَمِعَ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يقولُ يومَ غديرِ خُمّ : « مَن كنتُ مولاهُ فعليٌّ مولاهُ » لَمّا قامَ فشَهِدَ ، قالَ عبدُ الرّحمنِ : فقامَ اثنا عَشَرَ بَدْريّا، كأنّي أنظُرُ إلى أحدِهِم ، فقالوا: نَشهَدُ أنّا سَمِعْنا رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يقولُ يومَ غديرِ خُمٍّ : أ لستُ أولى بالمؤمنينَ ......... ؟ فقُلنا: بلى يا رسولَ اللّهِ ، قالَ : مَنْ كنتُ موَلاهُ فعليٌّ مَولاهُ ، اللّهمَّ والِ مَن والاهُ و عادِ مَن عاداهُ . ^۴

۱۰۳۵.تاريخ دمشقـ به نقل از وهب بن حمزه ـ: با على بن ابى طالب از مدينه به مكه سفر كردم. در راه از او اندكى تندى ديدم. [ با خود ]گفتم: وقتى بازگشتم و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را ديدم، از او بد خواهم گفت! وقتى برگشتم و به ديدار پيامبر خدا صلى الله عليه و آله رفتم، از على بدگويى كردم. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به من فرمود: هرگز اين حرفها را درباره على مگو. همانا على بعد از من ولىّ شماست.

۱۰۳۶.تاريخ دمشقـ به نقل از بريده اسلمى ـ: پيامبر خدا به ما دستور داد به على با عنوان امير مؤمنان سلام گوييم. در آن روز، ما هفت نفر بوديم و من از همه كوچكتر بودم.

۱۰۳۷.تاريخ دمشقـ به نقل از عبد الرحمان بن ابى ليلى ـ: على را ديدم كه در رحبه [ى كوفه ]مردم را سوگند مى دهد: شما را به خدا سوگند مى دهم اگر كسى از شما هست كه شنيده باشد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در روز غدير خم مى فرمود: «هر كه من مولاى اويم، پس على مولاى اوست» برخيزد و گواهى دهد. عبد الرحمان مى گويد: دوازده تن از بدريان كه گويى هم اكنون يكايك آنان را مى نگرم، برخاستند و گفتند: گواهى مى دهيم كه شنيديم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در روز غدير مى فرمود: آيا من اولى به مؤمنان نيستم ......... ؟ عرض كرديم: البته، اى رسول خدا. پيامبر فرمود: پس، بر هر كس كه من ولايت دارم على نيز ولايت دارد، خدايا! دوست بدار هر كه را دوستدار على باشد و دشمن بدار هر كه را با او دشمنى ورزد.