۱۳۲۱.الإمامُ المهديُّ عليه السلام :و أمّا عِلّةُ ما وَقعَ مِن الغَيبةِ فإنَّ اللّهَ عزّ و جلّ يقولُ : « يا أيّها الّذينَ آمنوا لا تَسألوا عن أشياءَ إنْ تُبدَ لكم تَسُؤْكُمْ »۱ إنّهُ لَم يكُن أحدٌ مِن آبائي إلاّ وقَعَتْ في عُنُقِهِ بَيعةٌ لطاغِيةِ زمانهِ ، و إنّي أخرُجُ حينَ أخرُجُ و لا بيعةَ لأحدٍ مِن الطّواغيتِ في عُنُقي . ۲
256
انتِفاعُ النّاسِ بِالإمامِ في غَيبتِهِ
۱۳۲۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ و قد سُئل : هَل يَنْتفِعُ الشّيعةُ بالقائمِ عليه السلام في غَيبتِه ؟ ـ: إي و الّذي بَعَثَني بالنّبوّةِ ، إنّهم لَينتَفِعونَ بهِ ، و يَستَضيؤونَ بنورِ وَلايتِهِ في غَيبتهِ كانْتِفاعِ النّاسِ بالشَّمسِ و إنْ جَلّلَها السَّحابُ . ۳
۱۳۲۳.الأمالي للصدوق عن سُليمانَ بنِ مهرانَ الأعمشِ عن الإمامِ الصّادقِ عليه السلام :لا تَخْلو [الأرْضُ] إلى أنْ تقومَ السّاعةُ مِن حُجّةٍ للّهِ فيها ، و لو لا ذلكَ لم يُعْبَدِ اللّهُ . قالَ سُليمانُ :
فقلتُ للصّادقِ عليه السلام : فكيفَ يَنتَفِعُ النّاسُ بالحُجّةِ الغائبِ المَسْتورِ ؟ قالَ : كما يَنْتَفعونَ بالشَّمسِ إذا سَتَرها السَّحابُ . ۴
۱۳۲۱.امام مهدى عليه السلام :و اما علّت رخداد غيبت، خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: «اى آنان كه ايمان آورده ايد! از چيزهايى نپرسيد كه اگر معلومتان شود شما را ناخوش مى آيد».
هيچ يك از نياكان من نبود، مگر آن كه در بند بيعت طاغوت زمانش بود؛ اما من، به گاه قيام، قيام مى كنم در حالى كه بيعت هيچ طاغوتى را به گردن ندارم.
256
بهره گيرى مردم از امام در زمان غيبت
۱۳۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ به اين سؤال كه: آيا شيعه در زمان غيبت قائم عليه السلام ، از وجود او بهره مند مى شود؟ ـفرمود : آرى، سوگند به آن كه مرا به پيامبرى برانگيخت، آنان از وجود او بهره مند مى شوند و در روزگار غيبتش از نور ولايت او پرتو مى گيرند، همچنان كه مردم از خورشيدِ نهان در پسِ ابر، بهره مند مى شوند.
۱۳۲۳.الأمالى للصدوقـ به نقل از سليمان بن مهران اعمش ـ: امام صادق عليه السلام فرمود: تا قيام قيامت، زمين از حجّت خدا خالى نمى مانَد و اگر چنين نبود خداوند پرستيده نمى شد. به امام عليه السلام عرض كردم: مردم چگونه از حجّتِ غايبِ پنهان بهره مند مى شوند؟ فرمود: همچنان كه از خورشيدِ پسِ ابر بهره مند مى شوند.
