الحديث:

۱۳۵۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :قالَ لي رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : يا عليُّ ، اُكتُبْ ، فقلتُ : ما أكتبُ ؟ فقال : اُكتُبْ: بسمِ اللّهِ الرّحمنِ الرّحيمِ ، الإيمانُ ما وَقَرَ في القلوبِ و صَدّقَتْهُ الأعمالُ ، و الإسلامُ ما جَرى علَى اللِّسانِ و حَلَّتْ بهِ المُناكَحَةُ . ^۱

۱۳۵۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :الإيمانُ ما كانَ في القلبِ ، و الإسلامُ ما علَيهِ التَّناكُحُ و التَّوارُثُ و حُقِنَتْ بهِ الدِّماءُ ، و الإيمانُ يَشْرَكُ الإسلامَ، و الإسلامُ لا يَشْرَكُ الإيمانَ . ^۲

۱۳۵۶.عنه عليه السلام :الإيمانُ إقرارٌ و عملٌ ، و الإسلامُ إقرارٌ بلا عملٍ . ^۳

۱۳۵۷.تحف العقول عن الإمامِ الصّادقِ عليه السلامـ و قد سألَه أبو بصيرٍ عن الإيمانِ ـ: الإيمانُ باللّهِ أن لا يُعْصى . قلتُ : فما الإسلامُ ؟ فقال عليه السلام مَن نَسَكَ نُسْكَنا ، و ذَبَحَ ذَبيحَتَنا . ^۴

حديث:

۱۳۵۴.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به من فرمود: على ! بنويس. عرض كردم: چه بنويسم؟ فرمود: بنويس: به نام خداوند مهر گستر مهربان، ايمان، آن است كه در دلها جاى گيرد و كردار ، آن را تصديق كند. و اسلام، آن است كه بر زبان گذرد و پيوند زناشويى با آن حلال گردد.

۱۳۵۵.امام باقر عليه السلام :ايمان، آن است كه در قلب باشد و اسلام، آن است كه ازدواج و ارث بردن وابسته بدان است و خونها به آن محفوظ مى ماند. ايمان، هميشه با اسلام قرين است، ولى اسلام هميشه ايمان را به همراه ندارد.

۱۳۵۶.امام باقر عليه السلام :ايمان، اقرار است و عمل؛ و اسلام، اقرار است بدون [شرط] عمل.

۱۳۵۷.تحف العقولـ به نقل از ابو بصير ـ: امام صادق عليه السلام [در پاسخ به پرسشم از ايمان ]فرمود : ايمان به خدا آن است كه نافرمانىِ او نشود. عرض كردم: پس اسلام چيست؟ فرمود: هر كه اعمال عبادى ما را انجام دهد و مانند ما ذبح كند [مسلمان است].

264

الإيمانُ

الكتاب:

وَ لكِنَّ اللّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الإِيمَانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ . ^۱

الحديث:

۱۳۵۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الإيمانُ أصلُ الحقّ ، و الحقُّ سبيلُ الهُدى ، و سَيفُهُ جامعُ الحِلْيَةِ ، قَديمُ العُدَّةِ ، الدُّنيا مِضْمارُهُ ......... . ^۲

۱۳۵۲.عنه عليه السلام :بالإيمان يُسْتَدَلُّ علَى الصّالحاتِ و بالصّالحاتِ يُسْتَدَلُّ علَى الإيمانِ ، و بالإيمانِ يُعْمَرُ العِلمُ . ^۳

۱۳۵۳.عنه عليه السلام :الإيمانُ أفضلُ الأمانتَينِ . ^۴

(انظر) الجهل: باب 606، 607 .

265

الإيمانُ وَ الإسلامُ

الكتاب:

(قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا يَدْخُلِ الاْءِيمانُ فِي قُلُوبِكُمْ ) . ^۵

264

ايمان

قرآن:

«امّا خداوند ايمان را محبوب شما ساخت و آن را در دلهايتان آراست».

حديث:

۱۳۵۱.امام على عليه السلام :ايمان، ريشه حق است و حق، راه هدايت، شمشير ايمان؛ شمشيرى است مرصّع و هميشه آماده، كه دنيا ميدان تمرين آن است.

۱۳۵۲.امام على عليه السلام :از ايمان، راه به سوى كارهاى شايسته برده مى شود و از كارهاى شايسته راه به سوى ايمان و با ايمان است كه علم آباد مى شود.

۱۳۵۳.امام على عليه السلام :ايمان، برترين امانت هاست.

265

ايمان و اسلام

قرآن:

«باديه نشينان گفتند: ما ايمان آورديم. بگو: شما ايمان نياورده ايد، بلكه بگوييد: اسلام آورده ايم و هنوز ايمان به دلهاى شما وارد نشده است».