۱۴۰۳.بحار الأنوار عن زُرارةَ :قُلتُ لأبي عبد اللّه عليه السلام : أ رأيتَ قَولَ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله : «لا يَزنِي الزَّانِي وَ هُو مُؤمنٌ»؟
قال: يُنزَعَ منه روحُ الإيمانِ.
قالَ: يُنزع منهُ روحُ الإيمان؟! قالَ: قلتُ: فَحدِّثنِي بِروحِ الإيمانِ؟
قالَ: هوَ شَيْءٌ؛ ثُمّ قالَ: هذا أجدَرُ أنْ تَفْهَمَهُ، أ ما رَأَيْتَ الإِنْسانَ يَهُمُّ بِالشَّيْءِ فَيَعْرِضُ بِنَفْسِهِ الشَّيْءُ يَزْجُرُهُ عَن ذلِك و يَنْهاهُ؟ قلتُ: نَعم، قالَ: هُوَ ذاكَ . ^۱

۱۴۰۴.الإمامُ الكاظمُ عليه السلامـ و قد سُئلَ عنِ الكبائرِ : هلْ تُخرِجُ مِن الإيمانِ ؟ ـ: نَعَم ، و ما دُونَ الكبائرِ ، قالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : «لا يَزْني الزّاني و هُو مؤمنٌ»؟
و لا يَسْرِقُ السّارقُ و هُو مؤمنٌ . ^۲

۱۴۰۳.بحار الأنوارـ به نقل از زراره ـ: از امام صادق عليه السلام پرسيدم: درباره اين سخن پيامبر صلى الله عليه و آله كه: زناكار در حال داشتن ايمان، زنا نمى كند، چه مى فرماييد؟ فرمود: روحِ ايمان از او كنده مى شود [آنگاه مرتكب زنا مى شود ]. عرض كردم: روحِ ايمان از او كنده مى شود؟ پس، از روح ايمان برايم بفرماييد. فرمود: آن هم چيزى است. آنگاه فرمود: اينگونه بهتر مى فهمى [ آيا ] نديده اى كه انسان چيزى را مى خواهد ولى در درون او چيزى وى را از آن خواهش باز مى دارد و نهى مى كند؟ عرض كردم: چرا. فرمود: آن چيز همان روحِ ايمان است.

۱۴۰۴.امام كاظم عليه السلامـ در پاسخ به اين سؤال كه آيا گناهان كبيره ايمان را سلب مى كند؟ ـفرمود : آرى و گناهان كوچكتر نيز. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: زناكار، در حالى كه مؤمن است زنا نمى كند و سارق ، در حال ايمان، دزدى نمى كند.

۱۴۰۰.كنز العمّال عن عَلْقَمَةَ بنِ قيسٍ :رأيتُ عليّا على مِنبرِ الكوفةِ و هُو يقولُ : سَمِعْتُ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يقولُ : لا يَزْني الزّاني حينَ يَزْني و هُو مؤمنٌ ......... ، [فقلتُ] : يا أميرَ المؤمنينَ ، مَن زَنى فَقَد كَفَرَ؟ فقالَ عليٌّ عليه السلام : إنّ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله كانَ يأمُرُنا أنْ نُبْهِمَ أحادِيثَ الرُّخَصِ ، لا يَزْني الزّاني و هُو مؤمنٌ أنّ ذلكَ الزِّنا لَه حلالٌ ، فإنْ آمنَ بأنَّهُ لَه حلالٌ فَقَد كَفَرَ . ^۱

۱۴۰۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ و قد سُئلَ عن قولِ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إذا زَنَى الرّجُلُ فارَقَهُ رُوحُ الإيمانِ ـ: هُو قولُه عزّ و جلّ : « و أيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ »^۲ ذلكَ الّذي يُفارِقُهُ . ^۳

۱۴۰۲.الأمالي للمفيد عن الإِمامُ الصّادقُ عليه السلامـ و قد سألَهُ جماعةٌ عنِ الإيمانِ ـ: قالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله: لا يَزْني الزّاني و هُو مؤمنٌ ، و لا يَسْرِقُ و هُو مؤمنٌ ، و لا يَشْرَبُ الخَمْرَ و هُو مؤمنٌ . فجعلَ بعضُهم يَنْظُرُ إلى بعضٍ ، فقالَ لَهُ عُمَرُ بنُ ذرٍّ : بِمَ نُسَمّيهِمْ ؟ فقالَ عليه السلام :
بما سَمّاهُمُ اللّهُ و بأعمالِهِم ، قالَ اللّهُ عزّ و جلّ : « و السّارِقُ و السّارِقَةُ ......... » ،^۴ و قالَ : «الزّانيةُ و الزّاني ......... »^۵ . ^۶

۱۴۰۰.كنز العمّالـ به نقل از علقمه بن قيس ـ: على عليه السلام را بر منبر كوفه ديدم مى فرمود: از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: زناكار، در حالى كه مؤمن است، زنا نمى كند ......... . پرسيدم: اى امير مؤمنان! كسى كه زنا كند كافر است؟ على عليه السلام فرمود: پيامبر خدا به ما دستور مى داد احاديث مربوط به رخصتها را مبهم گذاريم. زناكار، با ايمانِ به اينكه زنا برايش حلال است، زنا نمى كند؛ زيرا اگر اعتقاد داشته باشد كه زنا براى او حلال است، كافر است.

۱۴۰۱.امام باقر عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از اين سخن پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كه: هرگاه مرد زنا كند روح ايمان از او جدا مى شود ـفرمود : اين سخن خداوند عزّ و جلّ است، آن جا كه مى فرمايد: «و آنان را با روحى از خود پشتيبانى كرد»؛ همين روح است كه از او جدا مى شود.

۱۴۰۲.الأمالى للمفيدـ به نقل از امام صادق عليه السلام ـدر پاسخ به سؤال گروهى درباره ايمان ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: زناكار در حال ايمان زنا نمى كند. سارق، در حال ايمان، دست به سرقت نمى زند و شراب خوار، در حال داشتن ايمان، شراب نمى نوشد.
آنان (مخاطبان امام) به يكديگر نگاه كردند. عمر بن ذرّ [از ميان آنان ]عرض كرد: پس، اين افراد را چه بناميم؟ امام عليه السلام فرمود: همان نامى كه خدا بر آنان نهاده است، به نام اعمالشان. خداوند فرموده است: «مردِ دزد و زنِ دزد ......... » و فرموده «زنِ زناكار و مردِ زناكار ......... ».