335

المُبتَدِعُ وَ العِبادَةُ

۱۷۵۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن عمِلَ في بِدعةٍ خَلاّهُ الشّيطانُ و العِبادةَ، و ألْقى عليهِ الخُشوعَ و البُكاءَ . ^۱

۱۷۵۲.عنه صلى الله عليه و آله :إذا تَمَّ فُجورُ العبدِ ملَكَ عينَيهِ فبكى مِنهُما متى شاءَ . ^۲

۱۷۵۳.عنه صلى الله عليه و آله :بُكاءُ المؤمنِ مِن قلبِهِ ، و بُكاءُ المنافقِ مِن هامَتِهِ . ^۳

۱۷۵۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اُقْسِمُ باللّهِ لَسَمِعتُ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يقولُ : إنَّ الشَّيطانَ إذا حَملَ قوما علَى الفَواحِشِ مِثلِ الزِّنا و شُربِ الخَمرِ و الرِّبا و ما أشبهَ ذلكَ مِن الخَنى و المَأثَمِ حَبَّبَ إلَيهِمُ العِبادةَ الشّديدةَ و الخُشوعَ و الرُّكوعَ و الخُضوعَ و السُّجودَ ، ثُمّ حَمَلهُم على وَلايةِ الأئمَّةِ الّذينَ يَدْعونَ إلَى النّارِ . ^۴

335

بدعت گذار و عبادت

۱۷۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به بدعتى عمل كند، شيطان او را با عبادت تنها مى گذارد و حالت خشوع و گريه بر او مى افكند.

۱۷۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه گناهكارى بنده به اوج رسد، اختياردار چشمان خود مى گردد و هر گاه بخواهد از آنها اشك مى گيرد.

۱۷۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گريه مؤمن از دل است و گريه منافق از سَرَش.

۱۷۵۴.امام على عليه السلام :سوگند به خدا كه شنيدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: هرگاه شيطان مردمى را به ارتكاب زشتيهايى همچون زنا، ميگسارى، ربا خوارى و پليديها و گناهانى اينچنين، وا دارد، عبادتِ شديد و خشوع و ركوع و خضوع و سجود را محبوب آنان مى گرداند و سپس ايشان را به ولايت و پيروى از پيشوايانى وادار مى كند كه به دوزخ فرا مى خوانند.

(انظر) عنوان 73 «الجماعة» .

334

الإعراضُ عَن صاحبِ البِدعَةِ

۱۷۴۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا رأيتُم صاحِبَ بِدعةٍ فاكْفَهِرّوا في وجهِهِ . ^۱

۱۷۴۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن تَبَسّمَ في وجهِ مُبتَدِعٍ فقد أعانَ على هَدمِ دِينِهِ . ^۲

۱۷۴۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أرْعَبَ صاحِبَ بِدعةٍ مَلأَ اللّهُ قلبَهُ أمْنا و إيمانا . ^۳

۱۷۴۷.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أعرَضَ عن صاحِبِ بِدعةٍ ، بُغْضا لَهُ ، مَلأ اللّهُ قلبَهُ أمْنا و إيمانا . ^۴

۱۷۴۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أعرَضَ عن صاحِبِ بِدعةٍ ، بُغْضا لَهُ ، مَلأ اللّهُ قلبَهُ يقينا و رِضا . ^۵

۱۷۴۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أتى ذا بِدعةٍ فوَقّرَهُ فقد سَعى في هَدمِ الإسلامِ . ^۶

۱۷۵۰.عنه صلى الله عليه و آله :إذا رأيتُم أهلَ الرِّيَبِ و البِدعِ من بَعدي فأظْهِروا البَراءةَ مِنهُم ، و أكْثِروا مِن سَبِّهِم ، و القَولِ فيهِم و الوَقِيعةِ ، و ناهِبُوهُم كَي لا يَطْمَعوا في الفسادِ في الإسلامِ ، و تَحْذرَهُم النّاسُ و لا يَتَعلّموا مِن بِدَعِهِم ، يَكتُبِ اللّهُ لكُم بذلكَ الحَسَناتِ ، و تُرفَعْ لكُم بها الدّرَجاتُ في الآخِرَةِ . ^۷

334

روى گرداندن از بدعت گذار

۱۷۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه بدعتگذارى را ديديد، به او رو تُرش كنيد.

۱۷۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به روى بدعت گذار لبخند بزند، به نابود كردن دين خود كمك كرده است.

۱۷۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس بدعتگذارى را مرعوب سازد خداوند قلب او را از آرامش و ايمان بياكَنَد.

۱۷۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به نفرت و دشمنى از بدعت گذار روى گرداند، خداوند دل او را از آرامش و ايمان لبريز مى سازد.

۱۷۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه از سر بغض و دشمنى با بدعت گذار، از او روى گرداند، خداوند دل او را از يقين و خشنودى آكنده مى سازد.

۱۷۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس نزد بدعتگذارى برود و او را احترام كند، در نابودى اسلام كوشيده است.

۱۷۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه شكّاكان و بدعت گذارانِ پس از من را ديديد، از آنان بيزارى نشان دهيد و تا مى توانيد به ايشان دشنام دهيد و بد بگوييد و بر آنان بتازيد، تا از تباه كردن اسلام نااميد شوند، و مردم از آنان بر حذر باشند و از بدعتهاى آنان چيزى نياموزند، بدين سان خداوند در عوض آن براى شما ثوابها مى نويسد و به خاطر اين كار درجات شما را در آخرت رفعت مى بخشد.