(انظر) بحار الأنوار : 72 / 216 باب 110 .
الإجارة : باب 12 .

338

ما يَجِبُ عَلَى العالِمِ عِندَ ظُهورِ البِدَعِ

۱۷۵۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا ظَهَرتِ البِدعُ في اُمّتي فلْيُظهِرِ العالِمُ علمَهُ ، فمَن لَم يَفعلْ فعَلَيهِ لَعنةُ اللّهِ . ^۱

۱۷۶۰.عنه صلى الله عليه و آله :إذا ظَهَرتِ البِدعُ و لَعَنَ آخِرُ هذهِ الاُمّةِ أوّلَها ، فمَن كانَ عندَهُ عِلمٌ فَلْيَنْشُرْهُ ، فإنَّ كاتِمَ العِلمِ يَومَئذٍ كَكاتِمِ ما أنْزلَ اللّهُ على محمّدٍ . ^۲

۱۷۶۱.وسائل الشيعة عن يُونسَ بنِ عبدِ الرّحمنِ :رَوَينا عنِ الصّادقِينَ عليهم السلام أ نّهُم قالوا : إذا ظَهَرتِ البِدعُ فعلَى العالِمِ أن يُظهِرَ عِلمَهُ ، فإنْ لَم يَفعلْ سُلِبَ نورَ الإيمانِ . ^۳

(انظر) وسائل الشيعة : 11 / 510 باب 40 .
التقيّة : باب 4117 .
الإمامة : باب 173 .

338

وظيفه علما به هنگام پديد آمدن بدعتها

۱۷۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه بدعتها در ميان امّتم پديدار شوند بر عالِم است كه علم خود را آشكار سازد. هر كس چنين نكند، لعنت خدا بر او باد.

۱۷۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه بدعتها پديدار شوند و پسينيان اين امت، پيشينيان آن را لعن و نفرين كنند، هر كس دانشى دارد، بايد آن را منتشر سازد، كه هر كس در آن روز دانش خود را پنهان دارد، همچون كسى است كه آنچه را خدا بر محمّد نازل كرده، كتمان كرده باشد.

۱۷۶۱.وسائل الشيعةـ به نقل از يونس بن عبد الرحمان ـ: از امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام براى ما روايت شده است كه فرموده اند: هرگاه بدعتها سر بردارند، عالِم بايد علم و دانش خود را آشكار سازد و اگر چنين نكند، نور ايمان از او سلب مى شود.

(انظر) الخشوع : باب 1026 .
الغرور : باب 2999 .
الصدق : باب 2163 .

336

بُطلانُ عملِ المُبتَدِعِ

۱۷۵۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ تعالى لا يَقبَلُ لصاحِبِ بِدعةٍ صَوما و لا صَلاةً و لا صَدَقةً و لا حَجّا و لا عُمرةً و لا جِهادا و لا صَرْفا و لا عَدْلاً . ^۱

۱۷۵۶.عنه صلى الله عليه و آله :عَملٌ قليلٌ في سُنّةٍ خيرٌ مِن عملٍ كثيرٍ في بِدعةٍ . ^۲

۱۷۵۷.عنه صلى الله عليه و آله :لا يُقبَلُ قَولٌ إلاّ بعملٍ ، و لا يُقبلُ قَولٌ و لا عملٌ إلاّ بنِيّةٍ ، و لا يُقبلُ قَولٌ و عملٌ و نِيّةٌ إلاّ بإصابَةِ السُّنّةِ . ^۳

(انظر) العبادة : باب 2461 .

337

توبةُ صاحِبِ البِدعَةِ

۱۷۵۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أبَى اللّهُ لصاحِبِ البدعةِ بالتّوبةِ . ^۴

336

بطلان عمل بدعت گذار

۱۷۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند از بدعت گذار نه روزه اى مى پذيرد، نه نمازى، نه صدقه اى ، نه زكاتى، نه حجّى، نه عمره اى، نه جهادى، نه توبه اى و نه فديه اى.

۱۷۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :عمل اندك مطابق با سنّت، بهتر است از عمل بسيار كه با بدعت همراه باشد.

۱۷۵۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ گفتارى جز با كردار پذيرفته نمى شود، و هيچ گفتار و كردارى جز با نيّت پذيرفته نمى شود و هيچ گفتار و كردار و نيّتى پذيرفته نمى شود جز آنكه مطابق با سنّت باشد.

337

توبه بدعت گذار

۱۷۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند توبه بدعت گذار را نمى پذيرد.