35

الاُخُوَّةُ فِي اللّهِ

۱۸۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ما استَفادَ امرؤٌ مسلمٌ فائدةً بعدَ فائدةِ الإسلام مثلَ أخٍ يَستَفيدُهُ في اللّهِ . ^۱

۱۸۷.عنه صلى الله عليه و آله :النَّظَرُ إلى الأخِ تَوَدُّهُ في اللّهِ عزّ و جلّ عِبادَةٌ . ^۲

۱۸۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :بالتَّواخي في اللّهِ تُثْمِرُ الاُخُوّة . ^۳

۱۸۹.عنه عليه السلام :مَن فَقَد أخا في اللّهِ فكأنّما فَقَدَ أشْرَفَ أعْضائِهِ . ^۴

۱۹۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَنِ استَفادَ أخا في اللّهِ على إيمانٍ باللّهِ و وفَاءٍ بإخائهِ ، طَلَبا لِمَرضاة اللّهِ، فَقَدِ اسْتَفادَ شُعاعا مِن نورِ اللّهِ . ^۵

۱۹۱.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :مَنِ اسْتَفادَ أخا في اللّهِ عزّ و جلّ استَفادَ بَيْتا في الجَنّةِ . ^۶

(انظر) عنوان 93 «المحبّة (الحبّ فى اللّه )».

36

الإخاءُ لِلدُّنيا

۱۹۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن لَم تَكُن مَودّتُهُ في اللّهِ فاحْذَرْهُ؛ فإنّ مودّتَهُ لَئيمةٌ ، و صُحْبتَه مَشُومةٌ. ^۷

35

برادرى براى خدا

۱۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :انسان مسلمان، بعد از به دست آوردن سود اسلام، سودى همچون برادرى كه براى خدا به دست مى آورد، كسب نكرده است.

۱۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نگاه كردن به برادرى كه به خاطر خداوند عزّ و جلّ دوستش مى دارى، عبادت است.

۱۸۸.امام على عليه السلام :با برادرى در راه خدا، برادرى به بار مى نشيند.

۱۸۹.امام على عليه السلام :هر كس برادرى خدايى را از دست دهد، چنان است كه بهترين عضو پيكرش را از دست داده باشد.

۱۹۰.امام باقر عليه السلام :هر كس تنها براى رضاى خدا و بر پايه ايمان به او و وفادارى به برادرى، برادرى به دست آورد ، پرتوى از نور خدا را به دست آورده است.

۱۹۱.امام رضا عليه السلام :هر كس برادرى خدايى به دست آورد ، خانه اى در بهشت به دست آورده است.

36

برادرى (دوستى) براى دنيا

۱۹۲.امام على عليه السلام :از كسى كه دوستى اش براى خدا نيست بپرهيز؛ زيرا دوستى او پستى است و همنشينى با او شوم .

۱۸۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :قالَ الحارثُ الأعورُ لأميرِ المؤمنينَ عليه السلام : يا أميرَ المؤمنينَ، أنا و اللّهِ اُحِبُّكَ، فقالَ لَه: يا حارثُ، أمَا إذا أحبَبْتَني فلا تُخاصِمْني، و لا تُلاعِبْني، و لا تُجارِيني ^۱ ، و لا تُمازِحْني، و لا تُواضِعْني ، و لا تُرافِعْني. ^۲

۱۸۳.عنه عليه السلام :لا تُذهبِ الحِشْمَةَ بينَكَ و بينَ أخيكَ و أبْقِ مِنها ؛ فإنّ ذَهابَ الحِشْمَةِ ذَهابُ الحياءِ ، و بَقاءُ الحِشمةِ بَقاءُ المودّةِ . ^۳

۱۸۴.عنه عليه السلام :يا بنَ النُّعمان ، إنْ أردتَ أن يَصْفُوَ لكَ وُدُّ أخيكَ فلا تُمازِحَنَّهُ، و لا تُمارِيَنَّهُ ، و لا تُباهِيَنَّهُ ، و لا تُشارَّنَّهُ . ^۴

۱۸۵.عنه عليه السلام :تَحتاجُ الإخْوةُ فيما بَيْنَهُم إلى ثلاثةِ أشياءَ ، فإنِ استَعمَلُوها و إلاّ تَبايَنُوا و تَباغَضُوا، و هي : التَّناصُفُ ، و التَّراحُمُ ، و نَفْيُ الحَسَدِ . ^۵

(انظر) عنوان 40 «البِشر».
الصديق : باب 2181 ، 2182.
المحبّة : باب 658.

۱۸۲.امام صادق عليه السلام :حارث اعور به امير المؤمنين عرض كرد: اى امير مؤمنان! به خدا سوگند كه دوستت مى دارم. حضرت فرمود: اى حارث! اگر واقعا مرا دوست دارى پس سعى كن با من مشاجره نكنى، مرا به بازى نگيرى، براى خودنمايى با من بحث نكنى، ^۶ با من شوخى نكنى و مرا از آنچه هستم فروتر و يا فراتر نبرى.

۱۸۳.امام صادق عليه السلام :ادب و حرمت ميان خود و برادرت را از بين نبر و آن را نگه دار؛ زيرا با از بين رفتن ادب و حرمت، حيا نيز از ميان مى رود و نگه داشتن ادب و حرمت، مايه پايدارى دوستى است.

۱۸۴.امام صادق عليه السلام :اى پسر نعمان! اگر مى خواهى محبّت برادرت براى تو خالص باشد، هرگز با او شوخى [بيجا ]مكن، از جدال با او بپرهيز، بر او فخر مفروش، و با او ستيزه مكن.

۱۸۵.امام صادق عليه السلام :برادران در ميان خود به سه چيز نيازمندند كه اگر به كار بندند دوستى مى پايد و گرنه از يكديگر جدا و دشمن هم مى شوند. آن سه چيز اينهاست: انصاف با يكديگر، مهربانى با يكديگر ، و حسد نبردن به هم.