چهره ها در حماسه کربلا

حادثه‏ها را چهره‏ها رقم مى‏زنند، از همین‏رو شناخت آنان از جنبه‏هاى گوناگون، عبرت‏آموز است. در حماسه کربلا - که از حوادث شگفت و ماندگار تاریخ است - چهره‏هایى هستند که با ایمان و رشادتِ مثال‏زدنى به سوى حق شتافتند و در مقابل نیز چهره‏هاى دیگرى هستند که دنیاپرستى، مرگ‏گریزى، قدرت‏خواهى و عوام‏زدگى عقل و خردشان را ربود و شقاوت را نصیبشان ساخت. این اثر با استفاده از منابع معتبر، شرح مفصلى است از آن حادثه سترگ و چهره‏هاى نیک و بدى که آن را خلق کردند.

چهره هایی چون چراغ تابان بودند برخی مانند ماه غروب کردند و برخی چون ستاره فرورفتند ای امت ستم، این بود جزای رسول خدا! [۱] .حادثه ی کربلا یک حماسه بود، با چهره نمایی شخصیت های گونه گون، در یک آزمون سخت الهی.حسین بن علی علیه السلام حرکتی را برای سامان بخشی امت اسلام و راه بری ایشان به سوی «نیکی ها» آغاز کرد. این تلاش نه از سر «رقابت در قدرت» یا «میل به افزودن کالای دنیا» بلکه به هدف «برافراشتن پرچم دین خدا»، «اصلاح جامعه» و فراهم آوری «امنیت برای ستمدیده» بود تا همگان به فرائض و سنت ها عمل کنند. این حرکت، آزمایشی برای همگان بود: عام و خاص، کوچک و بزرگ، زن و مرد، عرب و عجم، نخبه ی سیاسی و شهروند عادی در این عرصه، مخاطب رهنمود سید شهیدان و دعوت او بودند.برخی «پیش گام» این نهضت گشتند و جمعی به آنان پیوسته، «ره یافته» این خط سرخ شدند. بسیاری جناح «ستم کاران» را سامان دادند، جریانی که حسین علیه السلام آنان را «سرکشان امت و بازماندگان احزاب تباهی، دورافکنان قرآن، بارور شدگان شیطان، هواداران گناه و خاموش گران سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله» می شمرد.طیفی نیز وجود داشت که با رد دعوت امام، تماشای صف آرایی جبهه ی حق و باطل را تکلیف خود برگزیدند. آنان را می توان «زیان کاران» حماسه ی جاوید کربلا نامید.از جهان دو بانگ می آید بضد تا کدامین را تو باشی مستعدآن یکی بانگش نشور اتقیا و آن یکی بانگش فریب اشقیاآن یکی چون نیست با اخیار یار لا جرم شد پهلوی فجار جراگر تو نشناسی کسی را از ظلام بنگر او را کوش سازیدست امام .حکایت طلوع و افول چهره ها، غصه ی ریزش ها و قصه ی رویش های تاریخ را در یادها تداعی می کند. هر جریان و نهضتی، «از راه مانده» و «به راه پیوسته» دارد، زیبایی تاریخ، جاودانه ماندن بر راه راست است.عبرت است آن قصه، ای جان مر تو را محمدباقر پورامینی ذی حجه ۱۴۲۴ - بهمن ۱۳۸۲