تاریخچه بنای حرم امام حسین(ع) در قرن چهاردهم

از حوالی سال ۱۳۰۰ ق ، به بعد، تعمیرات فراوانی در حرم امام حسین علیه السلام توسّط قاجارها (اعم از شاهان ، شاه زادگان یا همراهان آنها) ، صورت گرفته است . جزئیات این تعمیرات ، در منابع سفرنامه ای و تواریخی که برای این شهرها نوشته شده، آمده است. در این دوره، شماری از تاجران برجسته ایرانی و عراقی نیز در این قبیل اقدامات ، سهیم بوده اند . تجّار و سرشناسان مسلمان هند ، بویژه از فرقه های اسماعیلیه ، نیز در این قبیل امور ، مشارکت فعّال داشته اند ، که از جمله آنها ، سید طاهر سیف الدین هندی است که در سال ۱۳۵۵ ق ، با دیدن وضعیت اسفبار حرم امام حسین علیه السلام ، اقدامات فراوانی انجام داد .[۱]در تمام نقاط حرم ، به سان دیگر مراکز زیارتی عراق ، نام سلاطین صفوی و قاجار، بر روی کتیبه ها دیده می شد که همگی آنها در دوره حکومت صدام حسین ، نابود گردید تا آثار ایرانی و فارسی در عتبات ، به طور کامل ، محو شوند. امروزه ، این نام ها تنها در کتاب ها، خاطرات، سفرنامه ها ، برخی تصاویر و به احتمال ، اسنادی که در آرشیوهای دوره سلطنت عثمانی بر جای مانده، قابل رؤیت اند .