بررسی مسئلۀ وکالت امام در توثيقات عامّ رجالی

نشریه : حدیث پژوهی

نویسنده : پديدآورنده : مجید معارف

چکیده :

اين مقاله در صدد است از طريق مطالعۀ کتابخانه‌ای و با روش توصيفی‌ـ تحليلی، به اين پرسش پاسخ دهد که آيا می‌توان از عنوان «وکيل امام» به «وثاقت راوي» پی برد؟ وکيل در لغت به معنای مورد اعتماد و در اصطلاح، کسی است که از جانب امام، انجام مأموريتی را عهده‌دار شده باشد. گروهی از دانشمندان رجالی، به توثيق عام وکلای امامان حکم داده‌اند و گروهی ديگر با توجه به وکلايی که در کتب رجالی، به عدم وثاقت آن‌ها تصريح شده است، توثيق عام را نپذيرفته‌اند. اين مقاله علاوه بر دلايل عقلی و نقلی که رجاليون شيعه آورده‌اند، با دليل تلفيقی نقلی ـ عقلی اثبات می‌کند که اعتماد امام به شخصی برای اثبات وثاقت او کافی است و لازمۀ عدم وثاقت امام به وکيلش، بررسی صدق و کذب گزارش‌های او و در نتيجه، تسلسل يا دَور است؛ لذا اصل بر توثيق عام وکيلان امامان است و دلايل خاص، موجب خروج افراد از اين قاعدۀ عام می‌شود.