سخن گفتن امام مهدى(ع) پس از ولادت

امام مهدى عليه السلام در آغاز تولّد به گونه اى خارق العاده لب به سخن گشوده و به انقلاب بزرگى كه در جهان به وسيله او تحقّق خواهد يافت، اشاره نموده است. براى زدودن استبعاد از مدلول گزارش هاى ياد شده ، توجّه به چند نكته ضرورى است :

۱. سخن گفتن نوزاد ، هر چند خلاف عادت است، ولى استحاله عقلى ندارد و ثبوتاً امكان پذير است .

۲. گاه، حكمت الهى ايجاب مى كند كه براى اثبات قدرت و معرّفى شخصيت برخى انبيا و اوليا، نوزاد سخن بگويد ، چنان كه عيسى عليه السلام در گهواره سخن گفت[۱]و بر پايه روايات موجود در منابع شيعه و اهل سنّت، نوزادهاى ديگرى نيز سخن گفته اند .[۲]

۳. روايات متعدّدى در منابع روايى شيعه وجود دارند كه سخن گفتن پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله،[۳]امام على عليه السلام،[۴]امام كاظم عليه السلام[۵]و امام جواد عليه السلام[۶]در نوزادى را گزارشكرده اند .

بر اين اساس ، نه تنها سخن گفتن نوزاد عقلاً محال نيست؛ بلكه وقوع اجمالى آن نيز غير قابل ترديد است .

بنا بر اين ، آنچه در منابع معتبر حديثى شيعه در باره سخن گفتن امام مهدى عليه السلام در آغاز ولادت آمده ، ممكن و قابل قبول است ، هر چند بر اساس بررسى هاى انجام شده، سند آنها اصطلاحاً صحيح نيست؛ ولى با توجّه به كثرت آنها و اعتبار كتاب هايى كه آنها را گزارش كرده اند، حصول اطمينان اجمالى به صدور آنها بعيد نيست.