1.براى اطلاعات بيشتر ، ر .ك : زندگى آية اللّه العظمى بروجردى ، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۱ ؛ الموجز الجامع (قائمة تفصيلية لمؤلفات الإمام الشيرازى) ، ص ۱۲۳ ـ ۱۳۴ .

2.در ميان معاصران ، پيش از آيه اللّه سيدمحمّد شيرازى ، تنها دو تن را مى شناسيم كه به جمع آورى تمامى احاديث شيعه اقدام كردند : يكى ميرزا فضلعلى بن عبدالكريم ايروانى (۱۲۸۷ـ۱۳۳۹ق) ، معروف به «صفاى تبريزى» است كه در اواخر دوره قاجار ، ملّاباشىِ آذربايجان بود و از كتابش حدائق العارفين ـ كه جامع احاديث كتب اربعه ، الوافى ، وسائل الشيعة ، مستدرك الوسائل و بحار الأنوار ، و نيز آيات متناسب با ابواب بود ـ ، فقط جلد نخست آن (العقل والجهل) در تبريز ، به چاپ رسيد (ر .ك : ريحانة الأدب ، ج ۳ ، ص ۴۵۰) . ديگرى آية اللّه ميرزا محمد شريف عسكرى تهرانى (۱۲۸۱ ـ ۱۳۷۱ق) است كه مستدرك بحار الأنوار را نوشت ؛ امّا ظاهرا موفق به چاپ آن نگرديد (ر .ك : الذريعة ، ج۲۱ ، ص ۴ و ۸۶ ؛ مرآة الشرق ، ج ۱ ، ص ۳۸۲) . متأسفانه از نسخه هاى دست نوشتِ اين دو اثر ، فعلاً اطلاعى در دست نيست .