برخى آثار آية اللّه محمّدباقر محمودى
آية اللّه محمودى ، كتاب هاى بسيارى را تأليف و تصحيح كرده است . برخى از آثار حديثى يا مرتبط با حديث ايشان ـ كه به حديث شيعه اماميّه مربوط اند ـ عبارت اند از :
1. أسانيد نهج البلاغة و شواهده؛
2. سيرة الأئمّة من بحار الأنوار؛
3. نهج السعادة فى مستدرك نهج البلاغة؛
4. تصحيح سه جلد از بحار الأنوار (ج 32 و 33 و 34) (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى)؛
5. تصحيح الأربعين عن الأربعين، الخزاعى، 1 ج (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى). ۱
نگاهى به «نهج السعادة»
همان گونه كه از نام آن مشهود است، اين كتاب ، مجموعه اى است از سخنان و خطبه ها و نامه ها و اشعار اميرمؤمنان على عليه السلام كه در نهج البلاغه آمده اند و يا متن ناقصى از آنها در نهج البلاغه آمده است و يا از نظر سيّد رضى رحمه اللهپنهان مانده اند و يا آن كه وى در نهج البلاغه به هر دليلى ذكرشان نكرده است .
اين كتاب ، در شش باب تنظيم شده است ، باب اوّل ، در خطبه ها و گفتارهاى طولانى است . باب دوم ، شامل نامه ها و پيام هاى امام عليه السلام است. باب سوم ، شامل دعاها و مناجات هاست. باب چهارم ، دربرگيرنده وصايا و توصيه هاست . باب پنجم ، شامل حكمت هاى كوتاه و بيان هاى مختصر است و باب ششم ، شامل اشعار امام عليه السلام است .
تدوين اين مجموعه ، پانزده سال به طول انجاميده و در طول آن ، مؤلّف ، مدّعى است كه به بسيارى از مصادر نهج البلاغه در كتاب هاى معتبر دست يافته است و اَسناد و شواهد بسيارى براى بيشتر مطالب نهج البلاغه در مصادر سنّى و شيعه به دست آورده است. ايشان ، سخنانى را كه از امام عليه السلام نقل شده ، امّا مصدر معتبرى نداشته اند و يا راوى آنها ، موثّق نبوده ، نياورده و نيز از آوردن عبارات منسوب به ايشان كه داراى اختلاط و آشفتگى الفاظ بوده اند ، خوددارى كرده است. مؤلّف ، تنها در صدد جمع آورى سخنان بليغ امام عليه السلام نبوده ؛ بلكه آنچه را به نظر او به سعادتْ رهنمون مى شده است ، چه بليغ باشد و چه نباشد ، جمع آورى نموده است.
در ترتيب سخنان و عبارات امام عليه السلام سعى شده كه تاريخ صدور آنها لحاظ گردد، حتّى اگر تقريبى و ظنّى باشد و آنچه زمان صدورش معلوم نبوده ، در پايان هر باب ، مستقلاً ذكر شده است.
بر خلاف نهج البلاغه و به تبعيت از كتب حديثى، تمام اسناد روايات ، ذكر شده است.
منابع و مصادر اصلى روايات و اختلاف نقل ها ، در پايان هر حديث در متن كتاب آمده و توضيحات اضافى و ديگر مصادر ، در پاورقى ذكر شده است.