است ، اما برخى از مسائل مسلّم فلسفه حديث و علوم حديث ، از اين قرارند :
1 . ماهيت حديث ؛ 2 . اعتبار و حجّيت حديث ؛ 3 . رابطه قرآن و حديث ؛ 4 . رابطه احاديث معصومان با سنّت پيامبر ؛ 5 . زبان حديث ؛ 6 . حدود و قلمرو معارف حديثى (پزشكى ، روان شناسى ، جامعه شناسى و ...) ؛ 7 . روش تحقيق در معارف حديثى ؛ 8 . تأثير حديث بر علوم اسلامى ؛ 9 . رابطه علوم حديث با ديگر علوم اسلامى ؛ 10 . احاديث تشريعى ائمه و نسبت آنها با خاتميت ؛ 11 . نَسخ در احاديث ؛ 12 . بررسى انعكاس تحولات زمانى و مكانى در احاديث .
اين كتاب
دومين مجلّد از مجموعه حديث پژوهى ، حاوى هفده مقاله كوتاه و بلند است كه در طى يك دهه (يعنى در حدّ فاصل سال هاى 1376 تا 1385) در فصل نامه علوم حديث و مجموعه ميراث حديث شيعه ، در مناسبت هاى مختلف ، منتشر شده اند .
موضوع اين مقالات ، گرچه به تناسب فضاى زمان نشر ، پراكنده است ، ليكن حديث ، محور همه آنهاست . نيز اين مقالات ، عمدتا در پى پاسخگويى به پرسشى يا طرح دغدغه اى نشر يافته اند .
اين هفده مقاله در چهار بخش ، بدين ترتيب ، سامان يافته اند :
يك . كلّيات ، سه مقاله
دو . فقه الحديث ، دو مقاله
سه . مطالعات تاريخى ، نُه مقاله
چهار . تصحيح و تحقيق ، سه مقاله .
اميد است اين يادداشت ها بتواند در پيشبرد پژوهش هاى حديثى مفيد باشد .
مهدى مهريزى
19 اسفند 1385
اربعين 1428