است كه از منابع صحيح ، گردآورى شده است. ۱
23 . الدُّرر المنظومة المأثورة فى جمع اللئالى الأدعية السجادية المشهورة (الصحيفة السجادية) ، از عبد اللّه بن عيسى افندى (م 1130 ق). اين كتاب در سال 1324 ق، در تهران ، چاپ سنگى شده و در سال 1400 ق ، توسّط مكتبة الثقلين در قم به چاپ رسيده است. ۲
24 . لسان الواعظين و جنّات المتّعظين ، از عبد اللّه بن عيسى افندى. كتاب ، در اعمال سال و در چند مجلّد است. ۳
25 . المزار ، از محمّد قاسم بن محمّد رضا هزار جريبى (م بعد از 1132 ق). ۴
26 . الكلم الطيب و العمل الصالح و الغيث الصيب و الميزان الراجح ، از عبد اللّه بن صالح سماهيجى (م 1135 ق). اين كتاب ، در شش فصل ، شامل تعقيبات مشترك و مختصّ نمازها و دعاهاى صبح و شام ، همراه با توضيحات فقهى است. ۵
27 . الصحيفة العلوية و التحفة المرتضوية ، از عبد اللّه بن صالح سماهيجى. مؤلّف ، در اين كتاب ، 156 دعا از دعاهاى امام على عليه السلام را از كتاب هاى معتبر و مشهور ، گرد آورده و نام منابع را ذكر و اسناد احاديث را حذف نموده است. وى ، دعاهاى كتاب را در چهل موضوع ، تنظيم كرده است. 26 نسخه خطّى از اين كتاب ، توسّط محقّقان ،
1.همان ، ج ۱ ، ص ۱۵۰ (ش ۱۲۹).
2.همان ، ج ۵ ، ص ۳۳۲ (ش ۱۹۶۰) و ج ۶ ، ص ۱۸ (ش ۶۹۰۰) ؛ فهرست نسخ خطّى كتاب خانه مجلس شوراى اسلامى ، ج ۳۵ ، ص ۳۲۸ (ش ۱۲۳۶۷) ؛ الذريعة ، ج ۸ ، ص ۱۳۸ ؛ معجم المطبوعات العربية فى ايران ، ص ۳۳۲ و ۳۳۸.
3.أعيان الشيعة ، ج ۸ ، ص ۶۵.
4.وى ، فقيه ، محدّث ، اديب و از علماى مشهور شيعه در عصر شاه سلطان حسين صفوى است. او شاگرد و داماد علّامه مجلسى است و از او اجازه روايت دارد (أعيان الشيعة ، ج ۱۰ ، ص ۳۹ ؛ طبقات أعلام الشيعة ، ج ۶ ، ص ۵۹۴ ؛ تلامذة العلّامة المجلسى ، ص ۱۱۸ ؛ موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۲ ، ص ۳۹۱ ؛ دانشمندان آذربايجان ، ص ۳۰۵).
5.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۱۶ ، ص ۴۵ (ش ۶۰۴۲).
